Compleet gelukkig, gelukkig compleet?

Ik merk nog steeds aan mezelf dat ik het zwanger zijn, het bevallen allemaal nog eens zou willen beleven. Omdat ik het oprecht een feestje vind. Als mensen mij vragen waar ik goed in ben, ben ik geneigd om te zeggen ; zwanger zijn en bevallen.  Mijn bevallingen duurde 3,5 en 3 uur. Vond het niet heel pijnlijk, allebei de keren niet. Behalve bij Stijn 'the ring of fire' hallelujah. Dat is wel even heftig.  Het knuffelen, verzorgen en zorgen voor zo'n mini baby, het mooiste wat er is.  Elke keer als ik een zwangerschapsaankondiging zie of een zwangere buik denk ik  'jaaaaaaa wil ik ook weer'

Nu ben je in een relatie meestal met zijn 2e en vind ik dat je er allebei ook voor moet (kunnen) kiezen of er kindje (bij) komt ja of nee. En mijn vriend is hierin heel stellig. Hij zegt NEE. En dan niet omdat het niet meer in ons hart zou passen, want we weten allebei dat dat makkelijk zou gaan. Hij vind het gewoon ook wel goed zo, we hebben 2 gezonde jongens. We hebben een heerlijk huis, kunnen elk jaar op vakantie. Hoeven niet iedere euro om te draaien. We zijn gewend aan wat 'luxe' dingen die met een 3e kindje gewoon minder of niet gaan. En dat is het voor ons niet waard. 

Begrijp me niet verkeerd he, iedereen maakt hierin eigen keuzes. Maar wij vinden het belangrijk dat er straks geld is voor de jongens om een studie te doen die ze zelf willen. Dat we kunnen sparen, niet alleen geld maar ook avonturen. Momenten, om nooit te vergeten. 

Respect overigens als je nog steeds leest, of je bent gewoon nieuwschierig wat ik nog meer te vertellen heb. Komt ie he; Echt shocking..... Nee ik heb niet de wens voor een meisje. In de zwangerschap van Stijn is mij zo vaak gevraagd of ik de voorkeur had voor een meisje. Nee. Absoluut niet. Een meisje was zeker leuk geweest maar heb altijd gedacht en het gevoel gehad dat ik een echte boysmom ben. Mijn vriend vind dat gek maar ik niet hoor :) Zo'n gevoel heb je. Soms. En ik vind het ook zeer teleurstellend dat er mensen zijn die denken dat het het mooiste is als je een jongen en een meisje hebt. Als je het hebt, is het absoluut het allermooiste maar het hebben van 2 jongens is voor mij ook het allermooiste. Net zoals girlmoms dat hebben. Het doet er echt niet toe. 

Ik doe de deur niet op slot. Wie weet ooit, maar ik acht de kans echt steeds kleiner. En ik heb er vrede mee als het niet zo is. Het is echt oprecht goed zo. Ik heb nu een grotere wens dan een derde kindje en dat is, dat ik zo ontzettend graag zou willen trouwen!  Om echt Familie Kruijssen te worden.

Nog een kleine sidenote: Ben jij wensmama, Heb je nog een kinderwens en heeft mijn blog je pijn gedaan? Weet dat je dit tegen mij mag zeggen. Weet asjeblieft dat ik van dicht om mij heen mensen heb waarbij zwanger worden niet vanzelf gaat. Dat er ziekenhuis trajecten aan vooraf gaan en dat het ook niet altijd lukt. Ik 'ken' het verdriet.  En weet dat ik het iedereen gun om hun wensen/dromen uit te laten komen. Bedankt voor het lezen!