Come and take a walk with me

Dean is nu een 6 jarig ventje, dat nu 6 weken in groep.3 zit. Ineens kan hij schrijven en lezen. Hij loopt de hele dag te plakken, hakken en aan mij te vragen hoe iets nu gespeld wordt. Het is te schattig voor woorden wanneer hij weer een onleesbare brief schrijft, die we trouw bij oma in de Bus gooien. 

Hij speelt met vriendjes,  zit op zwemles, kan zich uren vermaken met zijn dinosaurussen en kent alle films Van Netflix uit zijn hoofd. Hij fiets, skeelert, knutseld hele raketten uit verhuisdozen en kleurt papieren vol met al zijn favoriete karakters van zijn superhelden. De Cars auto fase zijn wij voorbij, maar gelukkig ook het bedplassen, niet willen eten of zichzelf op de grond gooi fase als hij zijn zin niet kreeg. Een nieuwe fase is aangebroken waarbij we de vloekpot introduceren of dat we echt het gesprek aan gaan dat hij niet de hele dag het liedje; ik wil zuipen van carnaval, mag zingen. Gel In zijn haren en het goede merk schoenen zijn ineens belangrijk ( niet vanwege het merk, maar omdat ze zo snel zijn als de flash). Het liefst draagt hij elke dag, de hele dag zijn verkleedkleren en speelt hij Freek Vonk met al Zijn knuffels. Opblijven moet nu echt later dan 8 uur omdat hij klok kan kijken en als ik vraag of hij even iets voor mij wilt doen, moet ik uitleggen waarom, omdat hij anders heel Wijsneuzerig zegt; ja,maar mama dat kan jij toch veel beter? Waar hij uiteraard gelijk in heeft.. ja het is echt een ventje hoor. Ineens al zo groot, wijs maar gelukkig ook nog erg lief. 

Zo wilt hij nog steeds met mij alles samen doen, is hij altijd bereidt om met mij te knuffelen of al zijn Geheimen te delen. Zo kan hij mij ineens ontroeren als hij de clue van frozen 2 snapt en ontroerd is of komt hij super trots op mij af rennen omdat hij de stoere peer is.. ( elk kindje geeft een compliment die wordt opgeschreven en meegegeven). 

Ook lily wordt steeds groter. Ze heeft al een paar keer geoefend op de basis school en mag aan het einde van deze maand naar de kleuterklas. 4 jaar en wat een damentje. Ze is lief, mooi en zachtaardig in alles wat ze doet. Ze wilt alles zelf doen, tot dat ze het eigenlijk zelf moet doen. Elk krulletje op haar hoofd steekt koppig de andere kant op en dit past zo Goed bij haar karakter. Er is geen meisje zoals lily ( vind ik als mama zijnde). Zelfverzekerd maar verlegen tegelijkertijd. Slim en praktisch maar ook aanhankelijk en knuffelig. Elke ochtend kruipt ze bij ons in bed om vervolgens haar armpjes om mij heen te slaan en wel 20 kusjes te geven. Lily kan rennen, hinkelen en klimmen..ze kan tekenen,  puzzelen en schaterlachen voor 10. Ze speelt met poppen maar net zo graag met dinos en met paW patrol poppetjes. Ze springt zo in het diepe water en zwemt met haar bandjes aan er zo vandoor. Ze is nergens bang voor, maar moet niets hebben van spinnen. Als je vraagt wat ze wilt worden zegt ze dierendokter, wat ik zo Zou kunnen geloven als ik zie hoe ze met dieren omgaat. De fase die we bij dean achter ons hebben gelaten, heeft lily omarmt. Ze wilt niets eten wat wij voorschotelen en trekt nog regelmatig een pruillipje als ze haar zin niet krijgt. Ze wilt eigenlijk nog niet haar eigen bips afvegen ( het moet nu Echt, want op school gaan ze het niet doen) en ze wilt 9 van de 10 keer op de terug weg naar huis gedragen worden. 

Over een maand zijn beide kindjes naar school. Die allerkleinste fase zijn we voorbij. Het slechte slapen, sleuren met tassen, maxicossy en buggy's zijn over. Daarintegen komt nu de fase van spelen, helpen op school ( ouder vereniging) en sporten. Of het rustiger wordt weet ik eigenlijk niet, maar toch voelt het als het ingaan van een andere fase van ons leven. We gaan het zien en beleven, wens mij maar succes, dat zal ik vast weer nodig hebben.