8 jaar geleden
Cliches?? Nee lief juist!
Pffff soms wordt ik echt doodmoe! (En ja op commentaar kan ik rekenen I know!)
Al die zwangere die alles maar op die hormonen gooien bah... daar wordt ik nou moe van! Als die opmerkingen die je niet mag zeggen tegen zwanger (en vervolgens ook nog melden dat je die dingen niet kan zeggen tegen een zwangere/net bevallen vrouw) tegen mij mochten ze alles zeggen waarom om dat het me vrienden en familie is! (En onbekende btw ook) ik denk dat ik na 3 kinderen best mag zeggen dat ik uit ervaring spreek!
Mensen leven nou eenmaal mee met een zwangere sommige vinden het zelfs zelf een beetje spannend en heel soms maken ze zelfs een opmerking die ik mischien niet begrijp of zelfs een beetje vreemd vind. Maar ze leven met me mee en bedoelen het allemaal goed! Ik heb 2 vrij zware zwangerschappen gehad ik kon bij de laatste vanaf 25 weken zo goed als niet meer lopen (en ik had al 2 kleintjes van 4en 2) en kreeg zovaak commentaar, goed bedoelde adviezen of nutteloze informatie mee! Ik betrap mezelf er op dat ik het zelf ook doe nu, waarom? Omdat het gewoon weg echt waar is. Geniet er maar van het gaat veels te snel, 100% waar bij de eerste dacht ik ook ja duhh... dat doe ik toch. Maar niks was minder waar ineens "out off the blue" stond er een peuter voor me. Bij de tweede dacht ik dit gebeurd me niet nog eens... maar toch ineens bam peuter. En de derde... ja ik denk dat het me aardig afgaat maak van elke situatie een moment geniet, kijk, voel, ruik elke dag en toch wordt ze volgende week al weer 1! Zitten er 2 in ofzo??? ik vond het leuk om te horen ik vond het geweldig om zwanger te zijn, ondanks alle pijn, elke morgen braken (1.5 uur lang tot bloedens toe) geen mobiliteit en continue in me broekplassen. Genoot ik van mijn groeiende buik ik vond hem prachtig hoe groter hoe beter dacht ik haha! (Tja... zulke mensen bestaan ook) Mensen die uitgebreid je bevallingsverhaal willen horen! Dat is nou eenmaal de natuur. Vooral vrouwen die geen kindjes hebben het is hun angst en willen graag verhalen hoor hoe het is. Bevallen is iets unieks, aparts groots en emotioneels. Ik was in mijn vrienden groep de eerste met een kleintje. Ze begrijpen het niet en ze snappen het niet dus hoe kan je ze die vragen kwalijk nemen?? En zo lees ik veel blogs, verhalen en fb updates over al die cliches uitspraken en vragen die niet gesteld/uitgesprokoen mogen worden! Nou bij mij wel hoor en die hormonen, werk eerst aan jezelf en hou ze onder controle dan heb je er helemaal niet zo veel last van! Enne.... geniet er van het gaat namenlijk veeels te snel
Anoniem
"Eerste mensen moet natuurlijk eerste maanden zijn"
Anoniem
Herkenbaar en ook fijn dat dit eens beschreven wordt. Ik las ook eens; "mensen die zeggen dat ze zo genoten hebben van die eerste mensen die liegen!" Nou werd er bijna boos van. Ik heb geen zorgeloze zwangerschap gehad, totaal tegenover gestelde, geen fijne kraamperiode (zoon moest in ziekenhuis blijven) en de eerste maanden veel gehuild (Door extreme krampjes) en echt doorslapen doet hij nu nog niet, maar ondanks dat het soms heel vermoeiend en ook best zwaar was, heb ik genoten van iedere minuut en ieder moment! Misschien besef je dat alleen maar meer als je het niet cadeau hebt gekregen..
dd1975
Haha, hierbij het eerste commentaar, maar ................... positief hoor, want ik ben het helemaal met je eens. iedere zwangere vrouw heeft "last" van hormonen, het ligt er alleen maar aan hoe je er mee omgaat. En nee, ik heb geen gemakkelijke zwangerschappen gehad. Ben twee keer 9 maanden ziek, zwak en misselijk geweest en heb, ik weet niet van hoeveel kwalen, last gehad tot bekkeninstabiliteit aan toe. Daar bovenop de 1e keer nog een vruchtwaterpunctie n.a.v. de 20 weken echo (gelukkig bleek alles in orde). Bovendien in de 1e zwangerschap tot 2x toe vroegtijdige weeën gehad (met 31 en 32 weken), dus ziekenhuis weeënremmers en daarna volstrekte rust thuis. In de 2e zwangerschap met 21 weken al vroegtijdige weeën, dus wederom ziekenhuis en volstrekte rust thuis. Zie je het al voor je met een 2-jarige die lekker rondrent. Alles uit handen moeten geven (en dat is moeilijk voor een controle freak). Maar ondanks dat vond ik het geweldig om zwanger te zijn, heb er van genoten (ook met een extra 4 kilo aan vocht en olifantsvoeten) en dat terwijl ik 's nacht nauwelijks nog 3 á 4 uurtjes heb kunnen slapen van het maagzuur en maagpijn ondanks medicatie. Uiteindelijk heb ik 2 prachtige en gezonde kindjes mogen krijgen en was het het allemaal dubbel en dik waard. Ook voor mijn gevoel gaat het (vooral bij de tweede) veel te snel, want ze zijn inmiddels 2 en 4 jaar. En ondanks dat ik ze af en toe wel eens achter het behang kan plakken, is het vooral genieten van die (ondeugende) blik in hun oogjes en hun lieve glimlachjes.