4 jaar geleden
Chemo
Toen er borstkanker geconstateerd werd bij mij was het al vrij snel duidelijk dat ik chemotherapie zou gaan krijgen in verband met mijn extreem jonge leeftijd. En ondanks alle goede voorbereiding en informatie weet je niet wat je gaat overkomen. Je kan er namelijk erg ziek van worden, er niks van merken of alles er tussenin... ik had dus geen idee wat er ging komen. Ondertussen was er een kleine planning gemaakt met mensen die voor mij de zorg van Rowen over zouden nemen, mensen die kwamen helpen in het huis en die voor mij kwamen zorgen. Maargoed we wisten nog niet wat we konden verwachten dus we pinden ons er nog niet op vast.
Ik zou 2 verschillende chemo kuren gaan krijgen, 4 keer een AC kuur dose dense per twee weken en 12 keer een Paclitaxel kuur wekelijks. De eerste kuur is het gemene heftige rood oranje goedje. Een chemisch vergif dat de meeste mensen erg ziek maakt. De tweede kuur was het gif van de taxus plant, ook hier had ik al erge bijwerkingen van gehoord.
Ik ging er vrij nuchter in, ik heb het vooral over me heen laten komen. Uiteindelijk heb ik wat milde bijwerkingen gehad, maar over het algemeen had het een stuk erger kunnen lopen.
Ik kon de zorg van Rowen nog redelijk uitvoeren met wat hulp hier en daar en ik moet wel zeggen dat Rowen erg lief en rustig was deze periode. Dit hielp natuurlijk ook wel erg.
Tussentijds kreeg ik scans om te kijken of de chemo’s wat hadden gedaan. En daar was te zien wat de artsen wilden zien bij mijn type tumor. De chemo had deels zijn werk gedaan en de tumoren waren geslonken.
Na een aantal maanden chemo kreeg ik een borstamputatie en werd er een oksel klier verwijderd. Daaruit bleek dat er nog wel wat kankercellen zaten, maar deze waren allemaal netjes verwijderd met de operatie. Eigenlijk ging het allemaal volgens het boekje. Wel zou ik nog bestraling krijgen vanwege mijn leeftijd. Gewoon voor de zekerheid zegmaar.
De volgende keer vertel ik over mijn anti-hormoontherapie, wat dit betekend voor onze gezinsplanning en over de bestralingen.
Liefs Mies!
Mama van 7
Als allereerste heel erg heftig en heel erg veel sterkte gewenst. Helaas weet ik uit eigen ervaring ook hoe het is. Je behandeling klinkt zo ongeveer hetzelfde als de mijne. Heb ook diezelfde chemo gehad, amputatie, bestralingen, herceptin en ook 7 jaar in de overgang geweest door middel van medicijnen en iedere 12 weken een heel naar spuit om alles plat te leggen. Ik was destijds 26. Gelukki6al moeder van 2 fantastische meiden van destijds net 3 en 10 maanden. Ook mijn kinderwens die ik nog had kon niet meer. Inmiddels ruim 11 jaar verder. Na een hoop ellende zoals het herstellen, scheiding en zo nog meer, inmiddels een geweldige nieuwe partner gevonden. Hij bracht ook nog eens 4 kids mee waardoor we een heel groot gezellig gezin werden. Na 7 jaar mocht ik eindelijk stoppen met de hormoonbehandeling. Na enige tijd werd ik weer ongesteld en 2 jaar later totaal onverwacht een positieve zwangerschapstest... En nu mogen we iedere dag weer genieten van ons grote wonder Koen. Hoop je met dit verhaal een voorbeeld te geven van hoe het ook kan lopen. Nogmaals erg veel sterkte! Je klinkt sterk en dat is al meer dan de helft!! ❤❤❤
Bianca.en.Tom
Wat heftig!! Heel veel sterkte en hopelijk ben je er voorgoed vanaf!