Snap
  • Mama

Brief aan Mijn zoon "bijna baby af"

Morgen is jou allereerste verjaardag. 1 JAAR geleden alweer: We moesten ons de volgende dag melden om half 7. Wij waren er rond 10 voor 7.

Na wat formaliteiten werd ik aangesloten aan weeën opwekkers. Ik vond het jammer en raar dat je nog niet uit jezelf bent gekomen. Het duurd allemaal langer dan verwacht omdat je blijkbaar als sterrenkijker lag. Misschien dat je daardoor ook niet eerder bent gekomen. Ergens in de laatste momenten voor de "uitdrijving" ben je nog gedraaid maar alsnog moest er een handje geholpen worden om je het geboorte kanaal door te helpen. Mogelijk lag dit aan je brede schouders. En nu zijn we alweer een jaar verder. Je bent geen baby meer. Voor mij al een poosje niet meer hoor want je bent behoorlijk ondernemend. Je bent echt een  klein aapje, overal waar je op kan klimmen klim je op. Je kan al wel lopen maar hebt hier nog geen zin in. Kruipen is net zo snel en veiliger. Aan de hand loop je heel goed en eigenlijk ondersteun ik je dan ook niet, maar je laat maar niet los :). Je bent mijn vrolijke kleine knuffelbeertje en ik hou ontzettend veel van jou. Ik moet je eerlijk vertellen dat ik niet overweldigd werd door liefde direct na de bevalling zoals bij je broer. Je was een vrij forse baby en in mijn optiek heel groot. Het spijt me dat ik dit niet direct zo heftig heb gevoeld maar daar kan ik niks aan doen daarintegen is dat gevoel in dit jaar absoluut gekomen. Toen je net geboren was dacht ik nog: zie je wel dat je niet zoveel van je 2de kind houdt als het eerste maar nu weet ik dat dit totale onzin is. En het klopt mijn wereld was niet ineens volkomen verandert toen jij werd geboren want ik was al moeder en ik wist wat er van mij verwacht werd... Daarnaast zag ik direct meer van mezelf in jou terug en daardoor wist ik ook dat jij je wel zou redden. Dat denk ik nog steeds, je bent zo anders dan je broer. Jullie lijken wel op elkaar alleen ben jij wat breder en forser. Je danst zodra je muziek hoort en word daar heel vrolijk van. 1 van je eerste woordjes (het eerste gerichte woordje) was eten. En dit doe je het liefst de hele dag door... Je lust ook alles wat we je geven, heerlijk. Lieve grote kleine man van mij morgen is er geen baby meer in huis en ondanks dat jij zo groot bent kan ik me het nog niet echt voorstellen dat je geen baby meer bent. Het jaar is voorbij gevlogen en je bent misschien wel niet klein maar je blijft mijn kleine man. Mijn vrolijke knuffelbeertje. Soms kijk je naar mij alsof je verliefd bent ( eigenlijk best vaak) papa is daar wel is verbaasd over... Dan zegt hij weer: hij is echt verliefd op je hoor, en tegen jou zegt hij: Hé ze is van mij hoor, dat is mijn meisje, mijn vriendin, zoek er zelf maar 1. 

Ik ben erg benieuwd naar je reactie morgen op de slingers en versiering. Je bent wat ziekjes de laatste dagen en gelukkig zijn we vandaag begonnen met een antibiotica kuur, hopelijk kan je morgen dan toch nog genieten van je verjaardag. Zaterdag komt de meeste visite maar morgen vieren we het al een beetje want morgen is het echt je allereerste verjaardag en wat ben ik blij dat we jou een jaar geleden hebben gekregen. Na een zware zwangerschap en heftige bevalling hebben we een prachtig lief en vrolijk mannetje gekregen. Waar we even dachten dat het bij jou net zo ging als bij je broer (dat was een huilbaby) bleek dat gelukkig niet zo te zijn. De allereerste week had je moeite met drinken en viel je veel af ook zag je behoorlijk geel maar gelukkig hebben we je thuis mogen houden en nu een jaar verder lijkt dat dan allemaal al wel weer heel ver weg. 

Ik hou van jou, oneindig veel. 

Vergeet dat nooit, want wat er ook gebeurt in je leven, weet dat je altijd bij me kan komen. Zoveel liefde als jij mij in je eerste levensjaar al hebt gegeven zoveel kan ik je nooit terug geven voor mijn gevoel. Ik hoop dat je dat ooit zelf mag voelen als je papa mag worden. Maar niet te snel hoor want geloof me al je vrijheid is weg. En ook al zou ik je nooit meer kwijt willen soms mis ik de vrijheid nog wel. Maar als je zelf kinderen krijgt weet dan dat ik er zal zijn om je te helpen en je af en toe te ontzien. Jij bent dan verantwoordelijk voor een ander leven maar vergeet dat van jezelf niet. Blijf altijd ook aan jezelf en je vriendin denken. Verdeel je tijd, breng tijd door met je kinderen, breng tijd door met je vrouw/vriendin, maar breng ook tijd door met je vrienden/familie

Veel liefs mama