Borstvoeding (van start tot stoppen)

Ik wilde mijn verhaal chronologisch (zoveel mogelijk) schrijven, maar ik merk dat er nu iets hoog zit. De jongste wordt bijna 1 jaar en ik had voor ogen dat ik dan zou stoppen met borstvoeding..

Toen ik zwanger was van de eerste, wist ik al dat ik borstvoeding wilde geven. Toen ze bij een cursus zeiden dat met goede begeleiding 95% het zou lukken, heb ik er geen seconde over nagedacht dat het niet zou lukken. Hoe heerlijk naïef kun je zijn. Maar eenmaal kleine meid op me, lukte het direct. Door stomme adviezen van cb al na enkele weken overgestapt op kolven en toen tot 6 maanden fulltime gekolfd en tot 9mnd afgebouwd. Ik was er toen ook echt klaar mee.

Tweede. Herkansing. Ook hij pakte het direct. Maar wat een moeilijke baby. Borstvoeding was mijn redding. Hij sliep ermee, ik troostte hem en hij groeide als kool (nogal wiedes als je de hele dag drinkt). Andere kant van de medaille was dat hij niet zonder kon. Dus toen ik met een half jaar zou moeten werken, wilde die geen fles. Met veel pijn en moeite toch gelukt, maar kolven ging niet.. vast door het fulltime kolven van de vorige, dat mijn hoofd het niet wilde. Maar dus al snel liep de productie terug en vond meneer borstvoeding te veel moeite en ben ik met zeven maanden gestopt. Ook toen voelde het goed.

En nu nummer drie. Ook zij pakte het direct en vastberaden als ik was om het anders aan te pakken, liep ik tegen het eerste probleem aan. Ze sliep beter dan de vorige twee en dronk te weinig/kwam te weinig aan. Door de hele molen heen, maar ik ben blijven volhouden. Kolven, bijvoeden, smerige goedjes drinken en borstvoedingsthee en op een gegeven moment groeide ze als kool. En dat ene flesje per dag was handig voor ‘s nachts, want madam had altijd honger. De afhankelijkheid van mama weegt niet op tegen de heerlijkheid van borstvoeding. En daar loop ik nu tegen aan. Dat ik merk in deze tijd en cultuur die ruimte er niet is. Alles moet snel en borstvoeding past daar niet in. Dat vind ik zo jammer, want er zijn zoveel voordelen aan borstvoeding. Niks ten nadele van kunstvoeding, maar borstvoeding is zoveel meer dan alleen voeding. Dat stukje één op één, de geborgenheid, altijd een slaapmutsje, troostvoer, warmte, binding. Die onvoorwaardelijkheid die je toont naar je kind. Ik vind het zo mooi. Ik had altijd een jaar voeden voor ogen. En ik merkte met 9 maanden dat ik het kolven ook wel weer zat was, dus toen de wettelijke termijn voor onder werktijd kolven erop zat, stopte ik ermee. Mijn productie liep direct terug en met 10 maanden ben ik alleen nog ochtend en avond gaan voeden. Veel is het niet, maar zij vindt het fijn en ik vind onze momentjes erg fijn. En nu is ze bijna elf maanden en wilde ik stoppen met de avondvoeding, maar mijn hoofd wil nog niet. Ik heb een sieraad laten maken om de periode af te sluiten en ik ben al alcoholische dranken aan het bedenken om te drinken, maar mijn hoofd wil nog niet. Zal ik toch langer doorgaan? Maar wegen de voordelen nog op tegen het stukje totale vrijheid wat ik dan terug krijg. Het is zo lang mijn doel geweest en als je er dan bijna bent, ga je twijfelen. Zij is mijn laatste en hierna is het voor altijd klaar. Maar het belangrijkste is wel dat ik er na drie kinderen met een tevreden gevoel op terugkijk. 🥰