Borstvoeding, still going strong

Borstvoeding.. op de valreep van Borstvoedingsweek, ook een blog over het geven van borstvoeding van ons! 

In onze vorige blog schreef ik al dat toen ik zwanger was ik niet zo goed wist wat ik met dit onderdeel van het moederschap aan moest. De druk die erop lag, al die mensen die predikten dat het gezond was en het beste om te doen.. Ik beschermde mezelf en riep heel hard dat ik het zou proberen, een maandje ofzo, maar als het niet lukte ik meteen zou stoppen en niets gepusht moest worden.

Inmiddels wordt Julian bijna een jaar oud (waar blijft de tijd?!) en geef ik nog steeds borstvoeding. Het is dus iets anders gelopen dan ik van te voren had voorspelt. ;) Hij krijgt een glimlach op zijn gezicht als het borstvoeding tijd is en kruipt dan zelf dicht tegen me aan. Het is ons momentje samen, het moment dat hij heerlijk rustig tegen me aan ligt en ik hem kan voeden. Dat is toch te mooi om waar te zijn! Mijn lichaam voedt mijn kind en hij geniet daar nog steeds van. Want echt, als dat niet zo zou zijn, was ik al wel gestopt.

De vraag of ik nog lang door wil blijven gaan, wordt mij best wel vaak gesteld. En eerlijk.. Ik weet het niet, dat ligt aan hoe het gaat en wat hij wilt. Maar als het aan mij ligt.. duurt het inderdaad nog lang. De tijd gaat al zo snel en die 2 momenten op de dag, is mijn kleintje echt weer even mijn kleintje.

2 momenten? Jep.. volledig borstvoeding doen we niet meer. Julian krijgt nog 4 keer per dag melk, 2x borstvoeding en 2x een flesje. (Yes mama mafia, ik weet het dit klinkt wellicht wat vaak maar hij heeft het nodig in groei en het is volledig goed gekeurd door de profs. ;))

Vanaf tien maanden krijgt hij overdag de fles met kunstvoeding ipv gekolfde melk. Ik had geen zin meer om op werk te kolven en wilde ook gezellig borrelen en soms iets meer dan 1 wijntje drinken. Na de lock down (light) ben ik daarom gestopt met kolven, in eerste instantie gaf ik op mijn vrije/thuis dagen borstvoeding en anders kreeg hij een fles. Dat bleek alleen niet echt te werken want als het dan weekend was geweest, stonden mijn borsten overdag weer op springen. Toen ik helemaal stopte met kolven, vergat ik de melk uit de vriezer te halen om mee naar de opvang te nemen en dus ligt er nog steeds een voorraadje. Als ik terug kijk, zou ik dat bij een volgende anders doen; minder druk leggen op dat kolven want ik moest en zou een voorraad krijgen en nu..

Borstvoeding hoort nu in de ochtend bij ons ritueeltje. S'ochtends worden we met zijn drietjes wakker en geef ik Julian de borst. Zo fijn om rustig wakker te kunnen worden en niet meteen naar beneden te hoeven rennen voor de fles of iets anders. Toen ik dit laatst op het consultatiebureau als antwoord gaf op de opmerking dat ik ook aan mezelf moest denken en het alleen moest doen als ik het fijn vond, zij de kinderarts dat dit ook weleens goed was om te horen. 

In de avond voordat ik mijn bed in duik, geef ik Julian om 22u op zijn eigen kamertje ook de borst. Hij slaapt dan heerlijk verder en legt een bodempje voor de nacht. Heel heel soms, vindt hij bij mij troost in de nacht maar inmiddels zorgt zijn eigen duim meestal voor die troost als het nodig is.

De melk (bv en fles) heeft geen invloed op het normale eten. Inmiddels eet hij namelijk alles wat los en vast zit. En dat vind ik het mooie aan borstvoeding, het past zich aan aan jouw kindje. Het lost griepjes en loopneuzen op, laat je kindje groeien en zorgt ervoor dat hij vocht binnen krijgt. Een wondermiddel, wat mij nog meer mama laat voelen. 

Dus we're still going strong, zolang het voor ons beide goed voelt.