Borstverkleining! mijn ervaring

Vanaf mijn puberteit groeiden mijn borsten aardig snel. Ik had voor mijn postuur aardig grote borsten vond ik zelf. In die tijd heb ik dat niet als naar ervaren en had er geen last van.

Na de zwangerschap van amy waren mijn borsten aardig gegroeid en dit is er niet weer afgegaan, ik kreeg rug en nekklachten, zat geregeld bij de fysio. Als ik een tijdlang moest zitten, lopen of staan kreeg ik geheid na een paar uur klachten. Een branderig drukkend gevoel in je nek/rug die je niet weg kon krijgen. Na de zwangerschap van Ashley en in de borstvoedings periode had ik een cupmaat 70H en voelde me echt Lola ferrari. Ik hoopte dat door de borstvoeding mijn borsten vele kleiner zouden worden, maar helaas werden ze maar 2 cupmaten kleiner.

In die periode erna ben ik gaan zoeken op internet naar ervarings verhalen van mensen die ook voor een borstverkleining hebben gekozen, welke klachten ze hadden en vooral hoe ze zich daarna voelden of de klachten helemaal voorbij waren, want ik hield in mijn achterhoofd dat misschien de klachten wel heel ergens anders door kwamen. Maar bij elk verhaald had ik herkenbare klachten en voor mij was het duidelijk wat ik wilde.

Na lang nagedacht te hebben heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt en ik kreeg gelijk een verwijzing voor de plastisch chirurg. Ik vond dat best spannend, want de chirurg zou voor mij gaan bepalen of hij deze operatie zou indienen bij de verzekeraar of niet. Gelukkig erkende hij mijn probleem door het horen van mijn klachten en bij het zien van mijn borsten dat hij een aanvraag indiende, het zou alleen nog wel een half jaar kunnen duren voordat er een oproep kwam.

Voor de operatie heb ik het thuis allemaal zo gemakkelijk mogelijk gemaakt omdat je de eerste weken niet mag tillen en ik wel 2 kleine kindjes in huis had. Zo lag Amy op een peuterbed en Ashley ging op een campingbedje met een ritssluiting zodat ze er s’morgens zelf uit kon komen. Ik had gelukkig genoeg mensen die me hielpen en er voor me zouden zijn, omdat Edwin in de nachten werkt zou ik de ochtenden alleen zijn en dan is hulp wel fijn.

In mei 2013 was het dan zover ik werd geopereerd en mijn borsten waren van een maat 70F naar een maat 70D gegaan en ze waren zo’n 600 gram lichter. Ondanks dat ik nog steeds niet het gevoel volledig terug heb, ben ik heel blij dat ik het gedaan heb en heb er totaal geen spijt van. Mijn nek en rugklachten zijn verdwenen en daar deed ik het voor.