Blogger van de Maand: ISLEAN! ☀️

In de rubriek Blogger van de Maand zetten wij elke maand een blogger in het zonnetje. We vertellen wie ze is, waarom ze blogt en hoe zij het moederschap ervaart. Dit keer vertellen we graag meer over Islean, de mama achter het profiel 'Het verhaal van Charlie'. Islean is 34, getrouwd en heeft twee kinderen: Colin (3) en Charlie (1). Op Mamaplaats schrijft Islean over de zeldzame hartafwijking van haar zoontje Charlie die 'per toeval' is ontdekt. 

Wie ben je?

"Ik ben Islean Spee, dat klinkt vrij exotisch, maar ik ben gewoon een Hollandse meid met een Ierse voornaam (uit een namenboekje). Je spreekt het uit als Ei-Lien en ik leg het altijd uit als: zoiets als het Engelse woord Island maar dan Lien. Ik moest even nadenken, maar ik ben dus 34 jaar oud 🙈 Maar als ik een fles wijn koop moet ik, tot mijn verbazing, vaak mijn legitimatie laten zien. Dat zal ik wel te danken hebben aan het likje verf op mijn gezicht (make-up) denk ik zo… Ik heb een peperdure opleiding gedaan (Hogeschool TIO) en ben uiteindelijk huismoeder geworden. Maar wel een luie huismoeder helaas. Want ik vind het huishouden doen, specifieker gezegd, schoonmaken, dus echt vreselijk. Behalve de was doen, dat vind ik heerlijk. Even in alle rust de schone kleertjes opvouwen. Ik zou het bijna mijn me-time-momentje noemen haha.

Vanaf 2006 ben ik samen met mijn man, alweer 16 jaar! Time flies when you are having fun, zullen we maar zeggen. Dit jaar is het 8 jaar geleden dat ik mijn 'chique' achternaam (van Lauernesse) ingeruild heb voor die van mijn man: Spee. Sinds 3 jaar mogen wij ons trotse ouders noemen van ‘Koning’ Colin, onze lieve peuterpuber, vandaar de adellijke titel. In april 2021 is ons jongste kindje geboren. De hele zwangerschap werd verteld dat het een meisje zou zijn, maar bij de bevalling kwam er een grote verrassing: het bleek namelijk toch een jongen te zijn. En die heet Charlie.

Charlie had helaas nog meer verrassingen in petto. Namelijk een hartafwijking en een chromosoomafwijking. Zijn toekomst is heel onzeker. Na 6 maanden lang heen en weer verhuisd te zijn tussen het AMC en het LUMC voor meerdere operaties en spoedopnames, is Charlie nu 'uitbehandeld' en kunnen ze niks meer voor hem doen. De laatste 6 maanden hebben we echt genoten van het samenzijn en de rust. Gewoon de kleine dingen. Koffie drinken in het zonnetje, een mooi liedje op de radio, Colin die Charlie aan het lachen maakt, of als hij een boekje gaat voorlezen aan Charlie, terwijl hij natuurlijk nog helemaal niet kan lezen. Mijn hart smelt en breekt tegelijkertijd."

Waarom ben je begonnen met bloggen op mamaplaats?

"Mijn blogs zijn eigenlijk gewoon stukjes uit mijn dagboek. Toen Charlie in het ziekenhuis lag, heb ik voor mezelf veel opgeschreven. Ik wilde alles onthouden. De gesprekken, de diagnoses, wat er gebeurde en gewoon hoe het was.

Toen ik begon met het delen van mijn blogs, merkte ik dat de andere mama’s geraakt werden door mijn verhaal. Er werd letterlijk tegen mij gezegd: “dankzij jou geniet ik meer van de kleine dingen en ben ik extra dankbaar voor mijn gezin.”

Dat vind ik mooi. Want ook ik ging er vanuit dat mijn kindjes gezond zouden zijn. Het leven kan raar lopen.

Mijn blogs geven een kijkje in een wereld waar je heel ver vandaan wilt blijven. Dag in dag uit aan het bed van Charlie, slapen in het Ronald McDonald Huis, wakker gebeld worden om 6 uur in de ochtend dat het niet goed met hem gaat, elke dag de onzekerheid of hij er aan het einde van de dag nog zal zijn. Maar ook het gemis van thuis. Wakker gemaakt worden door zoonlief zijn getetter. Want who needs a wekker when you have a peuter. Right?"

Wat vind je het mooiste aan het moederschap?

"De liefde voor mijn kinderen vind ik het mooiste wat er is. Om eerlijk te zijn, stond ik nooit te springen om moeder te worden. Ik was geen type die als kind al zei dat ze een groot gezin wilde. Het duurde dus een hele tijd voor het begon te kriebelen.

Toen Colin er eenmaal was, vond ik het geweldig en geweldig zwaar tegelijk. Het was geen makkelijke baby en achteraf gezien had ik 1000 dingen anders willen doen (na heel veel boeken te hebben gelezen en daar lessen uit hebben geleerd). Dus bij Charlie zag ik een 2e kans om de babyfase nu anders aan te pakken. Maar dat ging ook niet door, want in het ziekenhuis doen ze niet aan rust, ritme en regelmaat 🙈

Ik word zo gelukkig als ik mijn kindjes blij zie zijn. Als Charlie vrolijk aan het lachen is en Colin het uitgiert van de pret, omdat ik hem als een 'mama shark' achterna ren met mijn handen als grijpertjes. Ik kan daar heel erg van genieten. En na zoveel te hebben meegemaakt, geniet ik nog een beetje extra."

Wat vind je het pittigste aan het moederschap?

"Het pittigst aan het moederschap… De constante angst die ik nu heb. Ik stond altijd heel onbezorgd in het leven. Tijdens mijn zwangerschappen ging ik fluitend naar de echo’s. Alsof mij niks kon gebeuren. Nu voelt het soms bijna als een wonder dát er nog gezonde kinderen geboren worden.

De tijd op de Kinder Intensive Care heeft mij getekend voor het leven. Ik heb zoveel ellende gezien. Waarschijnlijk was ik al een beetje een 'curling moeder' - zoek maar op. Maar nu nog 100x erger. Als we oversteken, kijk ik niet 3x maar wel 6x.

Het leven is mooi, maar ook zo kwetsbaar. Stiekem zou ik mijn kinderen het liefst in bubbeltjes plastic stoppen ter bescherming. Oké grapje, zo erg is het ook weer niet. Maar het komt wel in de buurt. Ik vind het moeilijk om mijn oudste, die graag rent, klimt en klautert, los te laten. Hij moet ontdekken. Dat weet ik. En ik moet hem begeleiden. Dat vind ik moeilijk."

Tot slot: wat zou jij andere moeders graag willen meegeven?

"Geniet.

Van je kind die een bloemetje voor je plukt (uit je tuin 🙈), die een tekening voor je maakt (op je witte muur🙈) Maar wat ik wil zeggen is: tijd krijg je nooit meer terug. Ook al plak je je kinderen nog zo vaak achter het behang. Als je ze er weer achter vandaan haalt, geef ze dan een dikke knuffel.

Maak herinneringen en geniet van kleine dingen. Want dat doen wij. Wij genieten van saaie weekenden. Omdat we weten dat het zomaar anders kan zijn. Geluk is genieten van wat er is.”

Wil je Islean en haar gezin volgen? Dat kan via Instagram, Mamaplaats of de website 'Het verhaal van Charlie'.