Bloggen werd onderdeel van mijn genezingsproces
Het gaf betekenis aan wat me was overkomen
Uit een wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat vrouwen met borstkanker die bloggen minder last hadden van depressieve klachten, èn positiever waren.
Het is een manier van verwerken, van ervaringen delen en van elkaar steunen. Het is een netwerk van vrouwen met dezelfde ziekte, in verschillende stadia en verschillende varianten die elkaars online vangnet zijn geworden door de kanker die hen verbind. Een veilige plek waar we terecht kunnen voor steun, een warm woord, een antwoord op vragen waar de doktoren nog niet eens het antwoord op weten, en voor tips en adviezen, en nog zoveel meer..
Je hoeft niet telkens hetzelfde verhaal te vertellen als je het online zet en deelt met familie en vrienden, en je kunt makkelijker en uitgebreider uitdrukken hoe het ècht met je gaat. Als je een bekende tegenkomt in de rij van de supermarkt zeg je al gauw dat het ‘goed’ of ‘wel oké’ gaat terwijl dit vaak niet zo is. Gevoelens opschrijven is vaak een stuk makkelijker dan face-to-face praten, vooral als het om iets gaat wat minder leuk is, zoals ziek zijn.
Hoewel bloggen bij mij begon als een vorm van persoonlijke therapie en als uitlaatklep, merkte ik al gauw dat er veel vrouwen zijn die hetzelfde lot ondergaan (hebben) en ik begon van alle kanten berichten te krijgen. Tips, persoonlijke ervaringen, maar ook bedankjes van lotgenootjes. Ik ontving de liefste berichten van totaal onbekenden, en sommige hebben zó een grote impact op me gehad. Bijvoorbeeld berichtjes van andere jonge meiden die voor de zekerheid een mammografie hebben laten maken, en vrouwen die nu tòch maar even die knobbel in hun borst zijn gaan laten controleren na het lezen van mijn verhaal.
Weten dat er mensen zijn die echt even de tijd nemen om te lezen wat je doormaakt en die interesse tonen en achteraf nog even een hart onder je riem steken door te liken of een commentaar achter te laten, doet soms meer met je dan je zou verwachten. 🥹
Ik denk niet dat ik iemands leven heb gered, maar het is fijn om te weten dat vrouwen nu oplettender zijn en het zekere voor het onzekere nemen.
Ik wilde de inspiratie zijn die ik wenste dat ikzelf had gehad, en andere vrouwen helpen door het delen van mijn ervaringen. Of dit gelukt is? Ik zal het misschien nooit echt te weten komen, maar ik ben dankbaar als ik maar al één iemand deze ellende kan besparen door het delen van mijn blogs. 💗