" Blijf uit mijn kot "

Eerlijk is eerlijk... Die corona tijden hebben van mij toch wel een ander mens gemaakt.

Ik behoorde al tot de groep van de overbezorgde mama's en corona heeft dat zeker niet beter gemaakt.  De voorbije weken zijn de jongens niet meer uit hun veilige bubbel geweest, of toch niet zonder een van ons. En voor mij is dat goed zo. Ik verloor vlak voor corona mijn werk en heb nu dus de kans om full-time voor de kindjes te zorgen zolang crèche & school niet verplicht zijn. En hoe zwaar ik dat ook soms vind, ik geniet er ook kei hard van, deze tijd extra nemen ze mij nooit meer af.

Maar wat als Jules binnenkort weer naar de crèche moet, als de respijtdagen weer tellen... En wat als ze onze kleuters toch weer naar school sturen? Houd ik Mats dan thuis? Of laat ik hem toch nog gaan voor enkele weken? Mist hij zijn vriendjes? Ik weet het echt niet... Misschien hou ik Jules ook wel liever thuis. Meerdere malen per dag overloop ik vele scenario's. Wat als dit... wat als dat... 

Ik ga ook niet eeuwig thuis kunnen blijven.. Er komt een dag dat ik terug aan het werk moet.

Misschien wil ik die veilige bubbel ook wel niet doorprikken omdat ik in het begin van corona al afscheid moest nemen... afscheid van mijn lieve moeke. En eigenlijk wil ik niet zeggen dat ik afscheid heb moeten nemen, want dat was er niet. Enkele weken geleden was moeke er nog... nu was er een kist.

dus ja, corona heeft mij bang gemaakt... Corona heeft van mij een ander mens gemaakt