3 jaar geleden
Binding vinden met je bonus kinderen
En hen plus je eigen kind op één lijn zetten.
Niemand zei dat het makkelijk was om te binden met je bonuskinderen. Ooit las ik een artikel over dat je ‘moet leren houden van je stiefkinderen’ ik dacht toen nog wat gek, dat gaat toch vanzelfsprekend? Maar achteraf denk ik dat ik op die gedachte terug kom. Onze drie kindjes hebben alle drie hun eigen rugzakje. De een kropt alles op, de ander uit zich als een wild dier in een dierentuin en de ander huilt tranen met tuiten om iedereen zijn of haar sympathie op te wekken.
Die laatste is mijn bonus kind, inwonend bij ons. Een zacht karakter, toont gevoelens, soms misbruikt ze die gevoelens ook. Sinds haar komst is het erg wennen en aanpassen geweest, ook voor mijn dochter. Die na 2 jaar nog steeds moeite ermee heeft, mijn dochter, een echte binnenvetter die nooit nee kan zeggen laat zich dus ook helaas vaak iets opdragen door mijn bonuskind terwijl ze dat eigenlijk niet wilt, je zou kunnen zeggen dat mijn dochter geen stem heeft. Soms bemoei ik me ermee, omdat het me irriteert. Maar soms laat ik het ze zelf oplossen wat dan wel altijd negatief uitpakt voor mijn dochter maar goed ooit zal ze moeten leren van zich af te bijten. Mijn bonus kind is ook erg stiekem, gister avond barstte de bom. Toen ik haar en haar broertje en neefje beneden aan de trap afluisterde na een waarschuwing van mij. Oké, ik hoor ook niet af te luisteren maar ze ging ineens een heel verhaal bekokstoven en haar neefje en broertje opsteuken om voor haar te liegen en mij voor de gek te houden. Alles alleen zodat ik die waarschuwing zou terug trekken. Ik ben echt héél boos geworden. Voelde mij vooral bedrogen door iemand die ik opnam in huis en waar ik notabene (vanzelfsprekend) keihard voor werk om haar het leven te geven die ze in haar andere gezin niet kreeg.
Dat we voor de volle 200% voor dr klaar staan wordt ook niet in dank afgenomen. Ze prijst haar moeder natuurlijk altijd de hemel in (ondanks dat die haar bij ons liet wonen, maar goed als moeder heb je nou eenmaal de privileges van onvoorwaardelijke liefde)
Ik merk alleen dat ik steeds meer moeite krijg om me aan haar te binden omdat ik steeds meer gedragspatronen grofweg niet kan uitstaan en ze dan niet kan hebben omdat ze niet mijn biologisch kind is.
Ik vind dat moeilijk, want i.p.v. leren ervan houden dus opbouwen van gevoel bouwt het hier juist af.
Kent iemand dit gevoel? Hebben jullie tips hoe ik dat van me af kan zetten om de hiërarchie in huis gelijk en gezellig te houden ?
