Bijna een jaar verder

Ondertussen zijn we alweer bijna een jaar verder sinds me laatste blog. In die tijd is er veel gebeurd. Ayden wordt volgende maand alweer 2 jaar en is een kleine monster. Klimt en klautert op alles wat niet mag. Terroriseert z'n grote zus. Echt een jongetje dus. Slapen is nog steeds drama. Heeft tot voor kort bij ons op de kamer geslapen maar slaapt nu in een peuterbed op z'n eigen kamer. Hij wordt nog steeds meerdere keren per nacht wakker. 

Vorig jaar is er bij mij ptst geconstateerd en heb ik EMDR gehad. Daarna ben ik in een depressie beland waar ik nog steeds niet overheen ben. Dat heeft echt een stempel gedrukt in ons gezin. Hebben in diepe dalen erdoor gezeten. Gelukkig weet ik met medicatie nu alles stabiel te houden. 

Onze dochter van bijna 6 was ook een tijd niet gelukkig. Dit kwam door school. Ze werd gepest door een paar kinderen. Dit uitte ze weer thuis in onhandelbaar gedrag. Na vele gesprekken met school die er uiteindelijk niks aan deed hebben we d'r van school gehaald en naar een andere school gedaan. Wat een wereld van een verschil. We hadden weer een blije dochter thuis. Die ook met plezier weer naar school ging. 

Ondertussen was ik zelf bezig om me te laten steriliseren. Na alles wat er was gebeurd met Ayden en zwangerschappen en bevallingen was ik klaar. Ik heb 2 prachtige gezonde kindjes en voelde me gezegend. Maar toen.... 

(niet op Facebook plaatsen)