Bijna 2015, terugblikken op een bewogen 2014

We zijn aan het laatste maandje begonnen van 2014. Je hoort op de radio al terugblikken, op tv zie je al overzichten voorbij komen. Dus dacht ik, laat ik ook eens op mijn jaar 2014 gaan terugblikken. Een bewogen, mooi, verdrietig en druk jaar. Met intens mooie momenten, maar ook met ontzettend verdrietige momenten.

Zo mocht ik begin 2014 mama worden van een prachtige zoon, een moment waar ik nu nog steeds kippenvel van kan krijgen. Na een lange bevalling wat uiteindelijk eindigde in een keizersnede, was het moment van mijn zoontje in mijn armen sluiten het geluksmoment van 2014!

Na een heerlijke kraam/verloftijd, vond ik het ook weer fijn om aan het werk te gaan. Maar na een maand werken, ging mij werkgever failliet en stond ik dus heel onverwacht op straat. Dan is ineens een stabiele factor weg, en met die hormonen nog in je lijf is dat geen pretje! Die onzekerheid is heel vervelend. Gelukkig kreeg ik na een ruime maand, te horen dat ik toch weer mocht komen werken, door een doorstart....joepie van onzekerheid weer in blijheid.

En dan begint het opvoeden en grootbrengen van mijn zoontje, en werken, en het huishouden doen.....Jeetje daar moest ik wel eventjes aan wennen, en kijken hoe ik dat toch eens even ging combineren. Gelukkig lukte me dat vrij snel, met af en toe wat hectiek....maar ach in welk huishouden is dat nou niet?!

Nog niet zo lang geleden, heb ik toch wel het verdrietigste, onzekerste moment van 2014 meegemaakt. Mijn lieve papa is ineens van de een op de andere dag van niet ziek, naar doodziek verklaard. Plotseling naar het ziekenhuis moeten, terwijl je je niet ziek voelt, maar omdat ze wat in je bloed hebben gevonden. Dan naar huis worden gestuurd met een vermoeden van, en dan 2 weken in onzekerheid leven, omdat onderzoek tijd kost. Maar jeetje wat kun je in 2 weken tijd tussen heel veel emoties en gedachtes heen en weer geslingerd worden! Groot houden lukt redelijk voor je ouders en gezin, maar eventjes alleen dan komen de traantjes wel. Maar ook dat mag natuurlijk wel, en hoort erbij. Helaas blijkt het vermoeden toch waar en is het die stomme rotziekte K...... Een beetje opgelucht worden we wel van het nieuws dat het behandelbaar is en daar gaan we dan ook voor!

Als ik nu zo teruglees, is het een jaar met een enorme piek en een enorm dal geweest. Met ontzettend veel emoties en gevoelens die ontzettend tegenstrijdig zijn. Maar we zien 2015 weer postitief tegemoet en ook in dat jaar zullen we de pieken en dalen wel weer tegen gaan komen.....maar ja that's live!