Bevalling, kraamweek en daarna...

Vanaf 18 oktober voelde ik de kleine minder bewegen... 19 oktober de verloskundige gebeld en werd direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Aan het ctg en daar bleek dat de kleine het wel goed had maar wel een dip liet zien in zijn hartslag. Mocht wel naar huis maar moest de volgende dag weer komen. Zo gezegd zo gedaan. Uiteindelijk moest ik elke dag terugkomen voor een ctg totdat ik de kleine weer meer begon te voelen. Zaterdag 22 oktober gaf de gynaecoloog aan dat ze mij uiterlijk 28 oktober zouden gaan inleiden omdat dat beter was voor mijn gemoedsrust en voor de kleine. Zondag 23 oktober weer aan het ctg, verloskundige van het ziekenhuis gaf aan niet te willen wachten tot 28 oktober maar gewoon direct te willen starten. Na overleg met de gynaecoloog was dit ook het geval.

Maandag 24 oktober na een vlotte bevalling was daar onze 4e zoon.. Om 11.30 geboren. Om 14.30 mochten we al naar huis. 

Eenmaal thuis was er eerst niets aan de hand. Tot woensdag, kreeg verschrikkelijke buikpijn kraamhulp dacht aan naweeën. Donderdag net zo... vrijdag hield ik het niet meer van de pijn. Huisarts is geweest en dacht aan baarmoederontsteking.. 2 kuren gekregen. Volgens de bijsluiter moet je er ontzettend van aan de race raken.. nou ik niet raakte compleet verstopt.. achteraf wel logisch want ik at bijna niet door de pijn die ik had.. 

Zaterdag kwamen we bij het verschonen erachter dat de kleine allemaal kleine rode gele bultjes op zijn kontje had.. foto's gemaakt naar de verloskundige gestuurd die wou dat de huisartsenpost kwam.. nou wat een toestand om die bij je thuis te krijgen.. Na aandringen van mijn man (lees tekeer gaan via de telefoon) kwamen ze toch.. En wat denk je... Heeft die kleine krentenbaard!!! Dus een antibiotica zalfje.. zondag bleek na het wegen dat de kleine niet voldoende aankwam, verloskundige gaf aan als die morgen nog niet is aangekomen dan word hij opgenomen... Wij als een idioot flessen geven.. in de hoop dat die toch wat zal aankomen.. En gelukkig er was 30 gram bij.. maandag dronk die als een trein 100 ml meer dan de dag ervoor en wat denk je dinsdag weer afgevallen... dinsdag had die in vergelijking met maandag bar slecht gedronken is die woensdag weer aangekomen....... Heel apart... 

Uiteindelijk is het met zijn gewicht weer in orde gelukkig.. Zit nu ruim boven zijn geboortegewicht.. 

Gisteren toch maar even naar de huisarts want hield pijn houden in mijn buik... Direct doorverwezen naar het ziekenhuis.. bloedprikken urine inleveren echo's gemaakt... bloed laat niet echt infectiewaardes zien zijn wel aanwezig.. Maar kan beïnvloed worden door de kuren die ik heb gehad.. echo liet zien dat mijn baarmoedermond nog helemaal openstaat en er was een vlekje te zien... Of een stolsel of toch een stukje placenta.. aanstaande vrijdag moet ik weer naar het ziekenhuis wederom weer bloedonderzoek en echo's en als aan de hand daarvan de infectiewaardes dusdanig verhoogd zijn en er is nog steeds iets te zien in mijn baarmoeder dan zullen ze me gaan curreteren.. Zit ik dus helemaal niet op te wachten... Maar goed die pijn is ook niet alles.. 

Ik zei direct al karma slaat toe.. nav een eerdere blog van mij over toen we erachter kwamen dat we zwanger waren van de 4e... 

En dat terwijl de kleine man toch zo liefdevol is ontvangen... 

Pff wat kan je je dan naar voelen en een rot gevoel hebben.... 

LIEVER NIET DEZE BLOG OP FACEBOOK......