Berijpen is soms lastig

In mijn vorige bloggen had ik het merendeels over mijn zwangerschap en bevalling maar wat ik er niet bij had gezegd is dat ik ook nog een te langzame schildklier heb. Toen ik 16 was, was ik heel moe maar had aardig wat stres ondergaan vanwege dat ik pas in een pleeggezin was komen wonen. Na een paar maanden bleef het maar erger worden. Mijn pleegmoeder zei gelijk we gaan naar de huisarts. Nou zo gezegd zo gedaan. Bloedprikken echt heel wat buisjes en dan afwachten. Mijn pleegmoeder die heeft hetzelfde maar die was wel wat ouder dan ik. Uiteindelijk kreeg ik een telefoontje dat ik een te langzame schildklier had en dat ik medicijnen ervoor kreeg en dat ik iedere week moest bloedprikken om te kijken of het hielp. 

Ik ben echt een held op sokken wat naalden betreft dus dat was niet leuk. Ik kreeg uiteindelijk een hogere dosis dan mijn pleegmoeder en daar schrok ik wel van. Uiteindelijk bleef het jaren op een bepaalde mg hangen en alles ging goed. 

Met mijn zwangerschap ging het ook goed ik moest 25% van de dosis die ik had omhoog en dat was die 9 maanden voldoende. Meer bloedprikken dan om het jaar maar dat maakte niet uit. Ik was wel veel moeier dan andere mensen en mijn werk snapte dat niet helemaal. Ik werk bij McDonald's en dat is echt pittig werk. 

Nu ik niet meer zwanger ben en mijn mannetje goed groeit en het goed doet voel ik me vaak weer futloos. Op. Moe. Wat ik wel voor elkaar heb gekregen is mijn niveau 2 diploma terwijl ik zwanger was en de kleine vriend heb gekregen. Ik ben super trots op mezelf.

Ik werk zo'n 32 uur nu weer en dat is weer even wennen. Nu ik me weer zo moe en futloos voel snapt mijn werk het echt niet meer. Als ik me wil afmelden krijg ik vaak te horen: Manon slaapt toch goed waarom ben je dan zo moe? Ik werk er 3 jaar en blijkbaar snappen ze het nog steeds niet dat de schildklier belangrijk is voor je lichaam. Het is misschien klein maar het kan een grote inpakt hebben in je omgeving. Nu ga ik maar weer de huisarts bellen voor te vragen voor een prikkaart om bloed te prikken. Op hoop van zegen.