Ben ik wel een goede moeder vraag ik mezelf steeds af.

Deze titel zegt eigenlijk al precies waar ik het met jullie over wil gaan hebben. Over het ouderschap, in mijn geval moederschap. Want wanneer doe je het als ouder eigenlijk goed?

Ik ben van mening dat alle ouders hun uiterste best doen om een lieve en goede ouder te zijn. Er zijn natuurlijk uitzonderingen maar daar gaan we het vandaag niet over hebben. Maar wat ik mezelf wel vaak afvraag is of ik wel een goede moeder ben. Als mijn kinderen later zelf moeder zijn, vinden zij dan dat ik het goed gedaan heb?

Mijn eerste kindje werd geboren toen ik twintig jaar was, mijn zwangerschap was een prachtige verrassing en ik wist precies wat voor moeder ik wilde zijn. Een moeder die altijd klaar staat voor haar kind en waar een kind altijd alles aan kwijt kon. Ohja ik zou ook nooit boos worden op mijn kinderen maar ik zou ze rustig aanspreken op het gedrag wat mij niet aanstond. ..Daar ging volgens mij al iets fout want ik ben echt weleens boos geworden op mijn kinderen en mijn bloed kookte ook als heel de slaapkamer onder de poep zit en mijn dochter mij vrolijk aankijkt en vraagt vind je het mooi mam? Oké stiekem moest ik op dat moment ook lachen..

Terug naar mijn verhaal. Ik vraag mezelf dus echt tien keer per dag af of ik het wel goed doe. Wij zijn vrij makkelijke ouders denk ik. Er mag bij ons thuis heel veel, een discussie aangaan kan soms ook maar het moet op een nette en redelijke manier gebeuren. Geweld in huis is niet toegestaan en we ruimen onze eigen rotzooi op. Dat laatste loopt nog niet zo soepel maar dat kan ook niet met twee kinderen onder de vier ben ik van mening. We helpen gewoon waar het nodig is.  Aan tafel blijven zitten tot alle kinderen klaar zijn is ook een regel van ons maar voor de rest zijn er weinig regels. We hebben duidelijke grenzen en de kinderen weten die grenzen ook.Een kind is een kind niet als ze altijd die grens wat proberen te verruimen maar dat geeft niet, zo was ik zelf vroeger ook.  Natuurlijk houden wij wel van rust en regelmaat. Dat vind ik heel belangrijk.

Ik merk vaak dat ik mezelf altijd wil verantwoorden aan een andere ouder en dat kost mij ontzettend veel energie. Eigenlijk zou ik heel graag zelfverzekerd zijn over het moederschap want ergens in mijn hart weet ik wel dat ik oké ben als moeder. Een vriendin van mij vroeg mij laatst of ik vaak aangekeken wordt op het schoolplein omdat ik nog ''jong'' ben.  En dat werd ik wel inderdaad. Misschien dat juist omdat ik jong ben ik voor mezelf altijd alles wil verantwoorden naar andere. Hoe ervaren jullie dit onderwerp? Merken jullie ook dat jullie jezelf vaak willen verantwoorden? Of hebben jullie juist alle vertrouwen en doen lekker je eigen ding. Mocht je tips hebben om hier mee om te gaan hoor ik het heel graag!

Liefs,

Jony