Angsten sinds mijn zwangerschap

Vroeger was ik eigenlijk nooit echt bang voor iets. Ja.. wel eens voor een spin als er 1 uit het niets de gootsteen uitkroop of wanneer ik zoveel onvoldoendes had op school en niet wist hoe ik dit thuis moest gaan vertellen. Onbenullige dingen.

Verder leek ik me nergens echt zorgen over te maken. Gelukkig maar.

Dat hele onbezorgde is verandert op het moment dat ik zwanger werd. Ineens ga je alles anders zien als je weet dat er een mini mensje in je groeit die afhankelijk van je zal zijn. 

𝑊𝑎𝑡 𝑎𝑙𝑠 𝑖𝑘 𝑑𝑖𝑡 𝑛𝑖𝑒𝑡 𝑘𝑎𝑛, 𝑤𝑎𝑡 𝑎𝑙𝑠 𝑒𝑟 𝑖𝑒𝑡𝑠 𝑚𝑖𝑠 𝑖𝑠 𝑚𝑒𝑡 𝑑𝑒 𝑏𝑎𝑏𝑦. 𝑅𝑒𝑑𝑑𝑒𝑛 𝑤𝑒 𝑑𝑖𝑡 𝑤𝑒𝑙 𝑓𝑖𝑛𝑎𝑛𝑐𝑖𝑒𝑒𝑙..

Al snel werden deze angsten minder want mijn baby kwam gezond op de wereld en vanaf die dag wist ik dat ik dit kon. 

Maar dan ontstaan er andere angsten, mede door verhalen die je van andere mensen hoort of waar je over leest. Vreselijke dingen die je niemand gunt en waarvan je alleen maar kan hopen dat het je niet overkomt. Kinderen die gepest worden, kinderen die elkaar tegenwoordig maar gewoon neersteken alsof het de normaalste zaak van de wereld is. 

Of wanneer je kind plotseling erg ziek wordt of nog erger..  ik moet er niet aan denken maar ik doe het steeds vaker.

Ik keek continu of ze nog wel ademde in hun slaap en zat rechtop bij elk geluidje. En als ze ziek zijn Google ik meteen de klachten. (Niet altijd slim als je al angstig bent) 

De angst dat je de liefdes van je leven verliest, je partner, je kinderen, familie of vrienden. 

Het overheerst de laatste tijd en ik word zo ontzettend verdrietig bij alleen die gedachte. 

Bij deze wat extra liefde en een virtuele knuffel voor iedereen die in zo'n soort situatie zit of heeft gezeten ❤

.