Als je leven in 1 klap wordt veranderd (deel 3)
Martin vertelt zijn verhaal alsof hij een bladzijde uit een boek voorleest. Ondanks dat ik alles wil weten, sta ik te shaken.
Nadat hij "klaar" is, heeft hij meteen spijt. De gedachten van WAT HEB IK NU GEDAAN gaan door zijn hoofd.
Ze gaat mee terug naar Hoofddorp en daarmee is het klaar. Zijn dienst is over en hij gaat naar huis.
Thuis gaat hij douche en weet nog dat ik daar wakker van werd. Snapte het niet maar tja soms is het benauwd, vies warm en wil je lekker schoon je bedje in. Nu weet ik wel beter.
Ik wil reageren maar de kindjes zijn al terug dus zeg niks.
Als de kids binnen komen zien ze de ravage. Ik ga het opruimen.
Ik zeg tegen de kindjes dat papa weg gaat. Dat mama papa nu niet in huis wilt hebben. Martin gaat hier tegen in. Het is ook zijn huis. Hayley rent gillend weg. Jayden gaat boos naar boven want papa mag van hem niet weg. Even later komt er een kennis langs met haar man. Hayley is hen gaan halen omdat ze bang was dat papa mama iets zou doen.
En dan staat er ineens een kennis naar je huis te kijken wat 1 ravage is. Haar man geeft aan dat Martin weg moet. Martin zegt nee en gelukkig komt haar man voor mij op. Hij geeft aan dat ik wil dat Martin weg moet en dat als hij zelf niet gaat, hij Martin eruit zal zetten. Rustig maar duidelijk maakt hij Martin duidelijk dat hij fout is geweest en daarom weg zal moeten.
Martin geeft gelukkig toe en pakt zijn spullen, stapt in de auto en rijdt weg.
Mij achterlatend met 2 over hun toeren kids, een huis wat 1 puinhoop is en mij vol woede, verdriet en teleurstelling. Gelukkig komt 5 min later mijn vriendin binnen wandelen en we knuffelen. Mijn tranen komen weer en ik huil alleen maar.
Ze heeft haar oudste dochter meegenomen voor de kids. Dus die houdt zich daar mee bezig en wij praten. Alleen maar praten en ben van alles aan het uitzoeken over "haar".
Nergens kan ik iets over haar vinden. (Nu aantal maanden vraag ik mij nog steeds af of Martin wel de waarheid heeft verteld over haar naam en alles)
'S avonds moeten de kids naar bed. Beide huilen ze en willen ze bij mij slapen.
Mijn vriendin gaat naar huis, martin is bij hen thuis en ik ga naar bed met de kids. Rond 23.00 uur vallen de kids huilend in slaap.
Ik lig nog te denken en te huilen als ik Martin rond 1 uur binnen hoor komen.
'S ochtends sta ik op met de kids en zij gaan naar Martin. Hij is vrij vandaag dus ben benieuwd wat de dag ons zal brengen. Als de kids op school zijn, gaan we verder waar we zondags zijn gebleven.
Schreeuwen van mijn kant en stilte van zijn kant. Als het 11 uur is, ben ik mijn woede kwijt. Ik kan niet meer. Ik wil nadenken over wat ik wil. Wil ik verder met een man die mj heeft bedrogen? Wil ik alleen staande mama worden? Wat moet ik de kids allemaal vertellen? Van alles gaat er door mijn hoofd.
Ik geef aan dat ik boven naar onze slaapkamer wil. Ik wil alleen zijn, alleen met al mijn verdriet
Anoniem
Hij heeft geen reden om te schreeuwen, natuurlijk. Hij weet dondersgoed dat ie fout zat. En moet nu op de blaren zitten. Jouw logische emoties aanhoren. Ik ben benieuwd of je vertrouwen ooit nog goed komt. Fijn dat je door lieve begrijpende mensen gesteund wordt.