4 jaar geleden
Alles moet ineens sneltreinvaart...
Dan word je verteld maar 1 persoon naar binnen...
We zitten al een paar weekjes allemaal (als het goed is) zoveel mogelijk thuis. Met zo nu en dan een ommetje om een frisse neus te halen of om toch even “weg” te zijn.
Zo dus ook ik samen met mijn twee kids van 2 en 8 jaar... Normaal gesproken in het “normale” leven zouden we elke dag of om de dag even een ommetje maken langs de winkel. Gezellig samen er even op uit, met de kinderwagen van de pop mee... heerlijk wandelen en wat boodschappen doen. Echter is dat nu een heel ander verhaal in de cornona tijd...
Daar sta je dan als moeder alleen met twee kids, voor de winkel en vertellen ze je dat er slechts een persoon naar binnen mag of dat je oudste maar alleen buiten moet wachten, en de kleinste wel mee mag. Oké hij is 8 en snapt het hele corona gebeuren wat er om ons heen gebeurd, maar toch ondervind hij het als oneerlijk als ik mijn dochtertje wel mee naar binnen mag nemen, wat ik als zijn moeder natuurlijk begrijp want er is al zo veel wat zij in zijn ogen “meer mag” (lees,,, het verschil zien tussen dat ik haar als straf niet naar haar kamer of op de trap kan zetten omdat ze anders alleen de trap op klautert. Word bij hem gezien als minder straf krijgen). En dan mag zij wel en hij niet.
Dus... wij gaan al minder naar de winkel (1x per week) maar als moeder alleen ga ik dan maar met de auto maar de supermarkt, en laat hun in de auto zitten met een YouTube filmpje op. Maar ja, nu word het warmer weer en ook hun willen graag een ommetje maken. Dus dan zit er niets anders op dan de kleine dame van 2 in haar kinderwagen te zetten (waar ze het niet altijd mee eens is want zij wil vrijheid en zelf lekker kunnen wandelen) en dan als we bij de winkel zijn, de verantwoordelijkheid van mijn dochtertje aan mijn oudste zoontje te geven om bij haar te wachten. En zorgen dat hij stil blijft staan zodat mensen om hun heen kunnen lopen voor de 1,5 meter afstand. Waarna ik met sneltreinvaart de winkel in snel om boodschappen te doen en door alle vluchtigheden ook dan wel eens dingen vergeet!!! Want tsja ik wil me kids niet te lang alleen laten in deze gekke tijd.
Zo is dus een van de meest normaalste dingen, ineens een sneltreintraject geworden, want hier is geen papa die even thuis blijft of de boodschappen kan doen, en tsja even bij oma & opa brengen voor eem boodschapje is ook geen optie zoals je zult begrijpen.
Ookal komen wij wel gewoon nog bij opa en oma, met gepaste afstand uiteraard. Gezien wij ivm familieomstandigheden elkaar nu ook nodig zijn, en het al naar genoeg vinden dat we elkaar niet even een liefdevolle knuffel kunnen geven als steun.
Wat voor “normale” dagelijkse dingen zijn er bij jullie in deze gekke tijd allemaal heel anders of wellicht wel helemaal niet meer van toepassing?