Alles ging in stroomversnelling

Daar gaan we weer 

op 1 april werd ik wakker gebeld door mijn broer. Hij had onderzoeken laten doen en had die dag in het ziekenhuis de uitslagen gehad. Mijn broer had te horen gekregen dat hij huidkanker had kwaadaardig en moest zo snel mogelijk geopereerd worden. 

De optimist die ik ben zeg ik nog meestal als ze plekje hebben weggehaald hebben dan is het vaak voorbij en je bent nog jong, dus maak je niet te veel zorgen. De operatie was gebeurd en uit verdere onderzoeken bleek dat de plek waar de kanker zat groter was dan dat de artsen dachten. Ik was in schok hoe kan dat nu en kan ik optimistisch blijven..

2 de operatie werd gepland en was binnen een week na de andere operatie. Ondertussen had hij ook een scan moeten ondergaan voor uitzaaiingen. Maar die had hij gelukkig niet! 

Na de 2 operatie zat er een enorm gat in zijn arm van de operatie. Dat het zo heftig was had ik me niet voorgesteld. 29 april gingen we dagje na de Efteling voor de verjaardag te vieren van me moeder. (Die destijds overleden was aan kanker) mijn broer zat in een roelstoel wegens de operatie die hij had gehad.(ook huid van zijn been afgehaald voor in het gat van zijn arm te doen) 

Eind van de avond zat ik bij me vriend op de bank en ik brak de tranen vloeide en vloeide maar.. alles kwam na boven van me moeder en me broer die het nu had en wat voor impact het op alles heeft.. alles gaat nu goed en zitten allemaal weer op ieders eigen manier in verwerkingsproces.. maar ik mag in me handen klappen met zo'n sterke broer en dat we samen over kunnen praten.. met weinig woorden begrijpen we elkaar.. 

ook zijn mijn vriend en ik gaan samen wonen. Mijn zoontje is gek van zijn nieuwe kamer en zijn nieuwe huisdier.. hij heeft een hond een golden retriever. Wat moet ik zeggen dat mijn zoontje en de hond beste maatjes zijn en hem veel steun en liefde gegeven heeft en genezing ivm de scheiding van zijn vader en moeder. Hij is maar 4 jaar maar ontzettend wijs.. al zijn geheimen worden aan de hond gefluisterd. 

Van de week vroeg iemand of ik gelukkig was.. 

Ik kon met 100% zeggen ja ik ben gelukkig... en ondanks alles ben ik blij met de keuze's die ik heb gemaakt. Mijn leven is perfect op onze manier. Maar vooral ben ik dankbaar dat ik al die liefde krijg en kan geven aan de mensen die mij dierbaar zijn. na 10 maanden is onze relatie nog steeds als 10 maanden geleden. Door soms de verschillende werk diensten zijn wij blij met een avond je samen dat mijn zoon thuis is en wij het voelt als compleet.. we zijn allemaal bij elkaar.. en de kleine dingen moet je van genieten.. want daar gaat het allemaal om..

Hoe moeilijk het leven ook is maar geniet van alles in het leven.. ik zoek elke dag een geluks momentje die ik op een dag heb gehad.