alleen op vakantie met mijn zoon

Wat een beleving samen op vakantie. De heenreis was zwaar. We waren aan de late kant op schiphol en het eerste wat ik wilde was die koffer dumpen. Met een rugtas, buggy met kind en koffer was het niet makkelijk manuvreren. Na een blik op de aankomst borden kwam ik al snel tot de conclusie dat aan de andere kant van schiphol moest komen om me koffer kwijt te kunnen. Daar aangekomen stond er een mega rij die tergend langzaam vooruit ging. Jay had in de auto naar schiphol denk drie kwartier geslapen en was nu aardig wakker. In de rij met hem een dik half uur staan was geen pretje. Na eindelijk de koffer afgeleverd te hebben, kon ik me weer naar de andere kant van schiphol bewegen om te boarden. Inmiddels had ik nog slechts een half uur. Mijn planning om samen op me gemak te gaan lunchen, Jay wat rond te laten kruipen voordat we aan boord gingen viel hiermee aan duigen. Als een malle door schiphol gerend onderweg een broodje gescoord,  snel hem ergens verschoont te hebben en broodje half gegeten te hebben konden we vliegtuig in. Buggy gelukkig bij ingang mogen achter laten. En een goede plek in vliegtuig. Maar na uren gezetten te hebben was meneertje niet blij dat hij nogmaals moest gaan zitten. Onderweg gelukkig nog wel even geslapen en na ruim 2 uur waren we er dan. Snel vliegtuig uit, hem verschoond in toilet. Had absoluut geen zin om hem te verschonen in vliegtuig, wachtend in de lange rij van ouders. Moest daarnaast zelf ook best nodig naar de wc wat best lastig is als je alleen met een kind bent. In ieder geval bij bagage band kwam al vrij vlot zijn buggy, na wat rond gekropen te hebben kwam ook mijn koffer en konden we als eerste van alle wachtende weg. Bij de uitgang stond onze taxi te wachten, inladen en weg wezen. Ik wilde bij ons appartement zijn, snel kleren verwisselen en Jay lekker laten rond kruipen. Na klein uurtje was dit alles gelukt en doken we samen het zwembad in! Was hier uitermate trots op dat dit toch maar in me eentje zo vlot voor elkaar had! 

Mijn vooraf bedachte plan om zijn ritme/schema los te laten werkten niet heel erg. Op Internet had ik adviezen gelezen van reizende ouders die zich niet strikt aan schema van Kindlief hielden omdat het in een warm land net allemaal even anders gaat. Hier kon ik me wel i n vinden dus dat werd mijn voornemen. Daarnaast kwam ik nu pas tot de conclusie dat in mijn all inclusief appartement het avond eten vanaf 19.30 geserveerd werd. Een tijd waarop Jay normaal al op bed ligt. Dus 1ste avond laat ik meneertje tot 20.30 rond struinen in de veronderstelling dat hij de volgende zal uitslapen en we zo het schema naar achter konden zetten. 

De volgende dag slaapt Jay een half uur langer dan normaal. Toch voornemens om hem later op bed te krijgen de komende dagen, planning ik zijn middagdutjes later op de dag. En sjoemel  ik met zijn maaltijden in de hoop dat hij het red tot 19.30. 

Dag 3 ik ben er klaar mee! Mijn zoon houdt van zijn vaste ritme, is niet weg te slaan uit zijn vaste ritme en is zeker niet te genieten als hij niet alles op zijn vaste ritme krijgt. Tja het met veel moeite ingebrachten schema is er dus blijkbaar niet zomaar uit te halen. In ieder geval ik besluit vanaf nu niet meer om 19.30 te gaan dineren, haal potjes maaltijden in de supermarkt en geef meneertje gewoon om 17.30 zijn prakje! Zodat hij daarna zoals thuis in bad kan (opblaasbad heb inmiddels ook aangeschaft) en daarna fles en naar bed. Waardoor ik om 19.00 weer me handen vrij heb voor ..... Een blog.

Oh en wanneer eet ik nu zelf? Als lunch kan je er voor kiezen om warm te eten, dus dat doe ik dan en eet savonds iets makkelijks (het is ten slotte vakantie).