Alle snot nog aan toe, mama is ziek!

Nou mijn goede voornemen is ook weer verwaarloosd. Ik wilde jullie op de hoogte houden van het wel en wee thuis. En dat hebben we hier gehad.

Het begon met mijn gastkindje. Die werd afgeleverd en zag er flink belabbert uit. Ik maak er nog een opmerking over dat hij wel wat pips ziet. Z'n moeder zegt dat het wel meevalt. Nog geen 5 minuten verder kwam het snot uit neus en ogen... Er word gehoest en geproest...

Na 2 dagen hoor ik mijn oudste zoontje snurken. O nee he? De volgende ochtend had mijn oudste zoon het flink te pakken. Ik natuurlijk gigantisch balen. Mijn jongste zoontje zit nog behoorlijk onder de "mamaplak" en daar kwam onze oudste nu ook nog bij... Naarmate m'n dag voorderde werd hij alleen maar zieker en zieker. Aan het eind van de dag ben ik zelf helemaal kapot. Zit bezweet op de bank met de oudste op schoot. Elke keer als ik hem in bed wil leggin begint hij weer hard te huilen. Daar moet hij weer van hoesten, dat doet weer zeer dus nog harder huilen. Uiteindelijk valt hij toch in slaap en ik duik vermoeid mijn eigen bed in.

Na kort overleg blijft mijn man morgen thuis werken. Nog zo'n vermoeide dag kan ik zelf ook niet gebruiken.

Ziek zijn en toch 's nachts voeding geven!

Halverwege de nacht komt mijn jongste zoontje(7mnd) voor een voeding. Ik neem hem in bed en leg hem aan. Na een paar keer proberen wil hij niet drinken. Ook hij had een vreselijke verstopte neus. Dus bed maar weer uit, neus sprayen, weer proberen te voeden... Uiteindelijk maar kolven en met een flesje. Om 04.00 weer in slaap proberen te krijgen. Zelf val ik dan pas weer rond 05.00 uur in slaap en manlief moet er om 05.30 weer uit. Een vreselijke nacht dus. De wekker van m'n man gaat en hij vertrekt naar de zolder om te werken. Na een uur komt hij weer terug naar bed.  Dit met luid gesnotter... Daar zat ik dan met 3 zieke snotterende mannen om me heen. De een nog zieliger dan de ander. De ander met nog meer koorts dan de een.

Daar begon mijn taak. Kopjes thee brengen voor de een. De ander in slaap wiegen. Een uitje snijden, potjes luuf smeren en kilo's zakdoekjes erdoorheen enz enz.

Langzaamaan knapt iedereen weer op. Manlief gaat weer naar het werk en laat mij, nog vermoeider dan daar voor, achter...

Ik pak mijn agenda en kijk wanneer ik ergens een plekje vrij heb... om ziek te zijn...