Al meer dan een jaar zonder jou

En er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk

Al meer dan een jaar zonder jou, het is bijna niet voor te stellen. Een jaar waarin we diepe dalen hebben gekend, maar waarin we ook ons leven weer wat hebben opgepakt. We kunnen weer genieten van momenten, en soms zelfs van hele dagen.
Maar elke dag is onze dochter er in mijn hoofd ook bij. Het is lastig uit te leggen hoe dat werkt, maar mijn gedachten zijn gewoon elke dag ook bij haar, wat ik ook aan het doen ben.

Bij haar jaardag voelde ik vooral heel veel trots. In de twee maanden daarna heb ik veel terug gedacht en gekeken naar de momenten die we samen wel hadden. Maar dan komt daar ook het moment dat we een jaar verder zijn met haar overlijden. De trots die ik graag wil voelen voor haar is dan wel even weg. Het verdriet neemt de overhand. De gedachte dat ik haar nooit meer zal knuffelen is echt ondragelijk. Mijn hoofd snapt heel goed dat ik daar ook even bij stil moet staan. Maar mijn gevoel wil graag anders. Want verdriet kost veel meer energie. En waar ik bij haar jaardag even vrij heb genomen om stil te staan bij het moment heb ik dat in die week niet gedaan.
Onze zoon is natuurlijk ook dit jaar de dag na het overlijden jarig, en dus staan we die avond gewoon de slingers op te hangen, doe ik op de verjaardag mijn best om de beste versie van mezelf te zijn en ga ik daarna weer werken.
Die combinatie is niet oke. Ik weet dat ik ruimte moet maken voor mijn verdriet, pas als wat vrije dagen heb komt alles er even uit. Maar goed, dat is weer een leermoment. Een volgende keer pak ik dit anders aan.
Inmiddels weet ik dat het me helpt om te wandelen, om een stuk te rijden met de muziek lekker hard aan en vooral de focus even te leggen op onze zoon en niet op de wereld om me heen. En dan kom ik er wel weer.

Wat is het fijn om deze periode kaartjes en berichtjes te ontvangen van mensen die ook aan onze dochter denken. Ik wist al dat ze nooit vergeten zou worden, maar dit is dan toch even een bevestiging. Ook krijgen we berichtjes van zorginstellingen die ons hebben ondersteunt in die tijd, ik vind het heel bijzonder. Ik geniet ervan dat ik op zulke momenten echt even haar trotse mama mag zijn, zoals het eigenlijk hoort.
En, ik weet zeker dat waar ze dan ook mag zijn, ze deze liefde van iedereen voelt!

Wij houden jou altijd vast en jij ons ook.