Afscheid van het kinderdagverblijf

Ik weet nog goed dat we ons jongste meisje voor de eerste keer naar het kinderdagverblijf brachten. Alhoewel we wisten dat ze daar in hele goede handen zou zijn ( haar oudere zus zat er immers al een paar jaartjes ) vond ik het toch moeilijk om haar daar achter te laten. Nog zo klein, zo fragiel.

Dat moment is nu bijna 4 jaar geleden. Ondanks dat mijn meisje maar één dag in de week gaat, had ze al gauw een paar lieve vriendjes en vriendinnetjes. Verder is ze erg gehecht aan een aantal leidsters en heeft ze heel veel dingen geleerd. Van leuke liedjes tot de eerste letter van haar naam en van de dagen van de week tot alle kleuren van de regenboog.

Morgen is het dan zover: omdat ze aanstaande vrijdag 4 jaar wordt, is morgen de allerlaatste keer op het kinderdagverblijf. Haar feestjurk en haar tas met de traktaties liggen al klaar. Ons meisje is er ook helemaal klaar voor, maar mama daarentegen...

Dit moment voelt echt als een definitieve afsluiting van de peuterfase: ons jongste meisje is nu ook een kleuter. Geen hele kleine kindjes meer hier in huis.

Diep in mijn hart weet ik : het is goed zo, maar even slikken is het wel.