Accepteren was nog nooit zo moeilijk

Ach je bent net bevallen/ je ziet er hartstikke goed uit/ geef het de tijd en zo kan ik nog wel even doorAllemaal super goed bedoelde woorden, begrijp me niet verkeerd. En mensen zullen denken waar maak je je druk om, maar ik weet zeker dat er veel mensen zijn die het herkennen.

Tijdens mijn zwangerschap kwam ik 16 kilo aan, super tevreden was ik wel want wat zou dit worden.Altijd prima in shape geweest, niet dun niet dik gewoon normaal vond ik mezelf. Jezelf zien met zo'n 16 kilo meer was dan ook niet niks.. maar toch ik vond mezelf prachtig zwanger en nam dat lekker voor lief, want wat is er nu belangrijker dan dat wonder in mijn buik! Toch lette ik al die tijd wel op mijn eten, ik at geen pakken koek leeg of had vreetbuien sterker nog had ik extra honger ging ik eruit voor een boterham en tuurlijk at ik heus een stuk taart als we koffie gingen drinken maar niet anders dan anders. Maar wanneer ik mezelf terug zag op foto's of mensen zeiden; zo lekkere bolle toet, zo je bent wel wat aangekomen he etc etc lachte ik erom maar deed het van binnen best zeer.

Na mijn bevalling besloot ik 2 weken precies op de dag na weer op de weegschaal te gaan staan om te kijken wat er nog over was..Precies 10 kilo was eraf! Zo zie je maar wat je lichaam al meedraagt aan baby water etc.Mooi werk nog maar 6 kilo te gaan. En mijn lichaam zal wel weer bijtrekken, dat was mijn gedachte.

Mega enthousiast begon ik mijn oude broeken aan te trekken ... knoop niet dicht..Blousje uit de kast wat ik niet meer paste, die zou ik nu met -10 zeker aan moeten kunnen maar niets was minder waar want ohja die spekjes aan mn armen was ik even vergeten ..Dan nog niet vergeten de tshirts, leuk dacht ik die trek ik weer aan , maar hierin vergat ik even die ''rolletjes'' die er nu zitten, de overgebleven buik. And last but not least.. van mijn boobies is niks meer over, theezakjes first class..Ik baalde/baal als een stekker.. ik had heus niet gedacht dat ik 9 weken later weer in shape zou zijn maar dit valt me toch tegen, je lichaam zo na een zwangerschap.En ook ja i know 9 weken.. 

De overgebleven huid aan vooral buik en benen is toch wel een dingetje.. Ik vind het ontzettend lastig mezelf in de spiegel te bekijken en te accepteren hoe het nu is.Tuurlijk weet ik en ben ik ontzettend trots op mijn lichaam dat als huisje heeft gediend voor ons grootste wonder en ben ik daar ontzettend dankbaar voor.

Maar ook als het kindje eruit is moet je toch verder met jezelf ook.Tevreden met jezelf is tevreden in het leven en gelukkig zijn denk ik zo. 

Uiteraard roept manlief nog hoe knap mooi en wat dan ook hij me vindMaar daar is hij je partner dan ook voor denk ik dan.. Oftewel die woorden geloof ik niet echt , 9 jaar samen en hij heeft me dus in alle maten zowat gezien haha

Eerlijk; ik vind mijn lichaam momenteel vreselijkEn ja nu denk je; doe er dan wat aan.Uiteraard, maar ik heb helaas geen makkelijke bevalling gehad waardoor mijn lichaam eerst weer enorm op krachten moet komen. Dan nog te kiezen wat ga ik doen, wat ga ik eten en je kan niet meer gaan en staan wanneer je wilt . Nu zuigt de dag mijn energie nog weg en moet ik wachten tot manlief thuis is zodat we de kleine kunnen overdragen of je hebt nog van alllles te doen wat overdag niet lukte.

Ook de mindset is een dingetje, het ene moment denk je vreselijk nu is het klaar, het andere moment denk je; ach je hebt een wereldprestatie geleverd, hebt nog verlof , dat chipje of stukje chocola kan heus wel.In het weekend je stukje kaas en je liefmansje. GENIET.Er zijn veel ergere dingen in de wereld dan ik met mn kilotjes in de weg.maar nogmaals als het je eigen geluk in de weg zit?..

Voor nu ga ik een poging wagen sowieso die 6 kilo eraf te krijgen, en weer wat te trainen in de sportschool en moet ik van mezelf 2x per week. Ik geef mezelf tot december voor de kilo's. 

En stop voor nu alles in kleding die ik wel pas, je mijn buik zo min mogelijk zietOf onder mijn correctie jurkje die ik voor het eerst moest aanschaffen Een blij ding; striae is me bespaard gebleven olee! 

Ondanks dit alles ; elke vrouw is mooi, bijzonder, dik dun of wat dan ook! En een kindje 9 maanden dragen en op de wereld zetten topsport.En ben ik vreselijk gelukkig met ons kleine mannetje. 

maar voor nu voor mijzelf; accepteren vond ik nog nooit zo moeilijk.. 

Hoe kijk jij naar je lichaam ?