8 jaar geleden
Accepteren of scheiden? Als je man een rok wil dragen..
Je bent getrouwd. Nee het is geen perfect huwelijk. Die ken ik ook niet. Maar we houden van elkaar en hebben een prachtige dochter.
En dan zie je dat je man zijn benen heeft geschoren. Mijn man is geen wielrenner dus ik vind het vrij apart en krijg er aparte gevoelens door. Na doorvragen blijkt dat hij al bijna een half jaar stiekem make-up gebruikt, lingerie draagt, kousen en hoge hakken. Hij is al aan het kijken naar jurken en rokken met blouses. Ik voel me bedrogen. Mijn man was altijd een stoere kerel met echte mannelijke hobby's en een mannelijk beroep. Ik bekijk mijn man met hele andere ogen. Ons doel was om een gezin te stichten en samen een toekomst op te bouwen. Gevoelsmatig ben ik tegen scheiden. Ik droomde altijd van een gezinnetje, maar die droom ligt voor mij in duigen. Mijn man wil er verder niet over praten en zijn we in gesprek krijg ik het ene na het andere verwijt. Blijkbaar ligt het aan mij. Hier ben ik zat van. Het liefst zou ik hard weglopen, maar ik weet dat dit geen nut heeft. Daarbij hebben we samen een dochter en ik gun haar een liefdevol gezin. Wat een dilemma. Ik wil niet scheiden, maar op dit moment ook niet verder. Heeft iemand hier ervaring mee?
Anoniem
vrouwen zijn jaren geleden al begonnen met het dragen van herenkleding , en dat werd nooit als probleem gezien . nu beginnen de heren met het dragen van dameskleding en nu schijnt het wel een probleem te zijn . ik begrijp ook niet waarom vrouwen , mannenkleding zijn gaan dragen , want vrouwenkleding is veel fijner dan mannenkleding
Anoniem
ik vind een panty dragen met een rok veel fijner dan een broek
Anoniem
zeker weten
Anoniem
@Trouble. Nog even nadenkende, in hoeverre heb je in het begin van jullie relatie aangegeven dat je eigenlijk niet gediend was van zwoele, erotische kleding? Zo niet heb je je man dan eigenlijk niet op het verkeerde been gezet? Dat je zelf de behoefte niet (meer) hebt om je te kleden te bevrediging van zijn gevoelens, betekent niet dat bij hem de knop dienaangaande is omgezet. Hij doet blijkbaar zijn best om de relatie te redden, ook al heeft hij geen vrouwelijke vrouw. Hebben jullie het goed besproken, toen je besloot je niet meer voor hem als vrouwelijke vrouw te willen kleden? Ben jij niet degene die zich anders heeft voorgedaan dan je werkelijk bent? Doordat hij naar een psycholoog gaat, is hij bereidt concessies te doen; in hoeverre ben jij bereid die ook te doen en hem de ruimte te geven om zijn behoefte te bevredigen. Op dit moment is het een relatie die op barsten staat omdat de veiligheid die jullie beiden nodig hebben binnen de relatie ontbreekt en jij bent degene die de benodigde veiligheid er weer in kunt brengen zo je je huwelijk echt wilt redden. En dat laatste proef ik niet uit hetgeen je schreef.
Anoniem
Een groot probleem is de taboe die er hangt rond het dragen van kleding van de andere sexe. Wat kan wel, wat kan niet, wat wordt gedoogd door de maatschappij. Hoe vaak zie je niet dat bij dit soort fora dat vrouwen over mannen in rok schrijven, leuk, maar niet mijn man. De onbeantwoorde vraag waarom sommige mannen graag in rok lopen, laat zich primair beantwoorden met comfort voor de edele delen. Tweede antwoord: het is van oorsprong mannenkleding. Momenteel leven we in een maatschappij gebaseerd op verwachtingen en het voldoen aan die verwachtingen. Waarom een man niet wil praten over zijn kledingsvoorkeuren, heel simpel, bang te worden afgewezen. Een vraag voor de vrouwen die tijdens hun relatie werden geconfronteerd met de stille wens van de man om een rok te dragen, zou je aan de relatie begonnen zijn as je dat vanaf het begin zou hebben geweten? Een suggestie voor de vrouw van de boer me roodharige pruik, misschien is het een idee om het onderwerp eens indirect aan te snijden, zo van ik een blad x,y, of z las ik iets over mannen die graag rokken dragen, hoe denk jij er over? Of binnenkort is het carnaval, wat zou je er van zeggen om er heen te gaan en dat je met een rok aan gaat (zo lopen er meer rond). De vrouw met de toyboy, is er misschien een latente behoefte aan een sub/dominante rolverdeling? Misschien is juist via rollenspellen uit te vinden wat hem bezig houdt? Als incidentele rokdragende man kan ik slechts zeggen, het is een onderwerp wat met de ene vrouw wel te bespreken is, met de andere niet. Vaak speelt daar onzekerheid (met zichzelf) een rol bij, het willen voldoen aan de normen van de buren en familie in plaats van wat er binnen de 4 muren gebeurt is aan ons en alleen aan ons.
Anoniem
Helemaal mee eens, ik ben heteroman, al 41jaar getrouwd en draag ook rokken. Het is een fijn kledingstuk, draag daaronder panty's en in de zomer blote benen. Mijn bovenkant is mannelijk, als we het toch een gender dingetje willen laten blijken. Meestal een molletje en in de zomer een shirt of polo. Ik draag ook hoge laarzen. Mensen duwen je snel in een hokje, in een hoek, ik ondervind dit dagelijks aan den lijve maar als je je zo nu eenmaal goed voelt is dat te negeren. Wat er eerder geschreven is, het is van oorsprong een heren kledingstuk, zo ook hoge hakken en nagellak os ook door heren uitgevonden. Al 3200 jaar voor Christus kleurden soldaten hun nagels als zij ten strijde gingen, na een overwinning kwam er een andere kleur. Ja, ik draag ook nagellak, mijn kleindochters vinden het geweldig om dit te doen. Normaal doe ik het zelf. Er hoeft niet altijd een transitie verandering op komst te zijn. Vrouwen zijn paa sinds getrouwd