Aanslagen in Manchester.

Wat ben ik geschrokken toen ik vanochtend het nieuws las in de krant. 

Nu inmiddels al 22 doden. Tijdens een concert van Ariane Grande. Een concert waar note bene meer kinderen komen dan volwassenen.

Waren eerst nog voornamelijk de aanslagen op volwassenen gericht zijn nu de kinderen aan de beurt. Waar gaat het heen in deze wereld. Nu 36 weken en 1 dag zwanger lopen de emoties hoog op! Het zou je eigen kind zijn. Je puber die naar het concert van zijn/haar leven gaat. Ook al overleefd je kind dan misschien de aanslag het zal nooit meer onbevangen zijn. Nooit meer zichzelf ergens veilig voelen. Dat is waarschijnlijk ook het doel van de terroristen. Heel schrijnend. 

Toch mogen we ons leven er niet door laten beïnvloeden. Bij deze sta ik even stil bij alle slachtoffers, herpak ik mezelf weer en ga verder met het gewone leven. Want alleen op deze manier kunnen we overleven en zijn we sterker.