#3chapter-

Zwanger, 9 maanden met jou in mijn buik, genieten van het getrappel, het verlof, de babyshower, maar bovenal uitkijken naar jouw komst! Wat klinkt het mooi en wat had het mooi kunnen zijn, maar die 9 maanden waren een voorbode voor wat komen gaat. 

De eerste echo, wat een zenuwen, nog in die roze roes leven en jouw hartje voor het eerst horen kloppen. Wat een opluchting, dat je er bent, dat alles goed met je gaat, nog even aftellen naar de 12 weken, voordat we het nieuws delen met onze naasten. Ook met de 12 weken, opnieuw bevestiging dat er toch echt een nieuw leven groeit in mijn buik, ons geluk kan niet op en ook onze naasten kunnen niet wachten tot je er bent, lieve kleine wolk, je bent zo welkom! 

De eerste weken gaan vanzelf, je groeit zo hard en ook met mij gaat het nagenoeg best okay, totdat we 4 maanden verder zijn, vanaf dit punt is die roze wolk, langzaam aan het veranderen naar een grijze wolk, niet wetende dat die grijze wolk nog zal eindigen in een storm, begint hier de strijd tot aan de bevalling.

To be continued...