31 en steriliseren?

Na de geboorte van Ruby, wat een lange na sleep werd voelde ik de behoefte niet om datzelfde nog een keer mee te maken. Bang om te bevallen, te veel bloed verloren en als klapper een longembolie. Nee, dit was voor mij niet meer nodig. Maar mijn geliefde wederhelft en ik zeiden wel tegen elkaar "Joh misschien over een paar jaar". Niet wetende dat die paar jaar een paar maanden zou worden. We lieten er geen gras over groeien en het was de kers op ons taartje. Hoewel  het schok effect behoorlijk was, maar uiteindelijk waren we er zelf bij. Eenmaal gewend aan het idee nam ik ook langzaam weer afscheid. Afscheid van mijn buik, afscheid van de schopjes, afscheid van het niet alleen voelen, afscheid van de rollercoaster die zwanger zijn heet. Ik vond het pittig, maar ergens kon ik ook wel weer fijn adem halen bij het idee dat dit gewoon echt de allerlaatste keer was dat ik mijzelf zwanger kon noemen. Het blijft bijzonder. Hoeveel kindjes je ook mag krijgen. Iedere keer is weer zo enorm magisch. Ondanks de stress van het niet durven te bevallen was uiteindelijk op zijn piek. Het was goed zo. Tijd om weer mijn eigen ik te worden en mijn lijf de rust kan krijgen die ze verdient na al die jaren hard zwoegen. Want echt, zwoegen heeft ze gedaan hoor. Inmiddels is de jongste nu 8 maanden. In den beginnen van ons gezin als 6 hebben lievelings en ik het er wel over gehad hoe dit verder moet. Ik haat rubbertjes. Ik kan er gewoon net niks mee. De pil is de hell voor mij geweest. Daar kwam ik helaas veel te laat achter,  dus iets met hormonen is voor mij gewoonweg geen optie. Ik wil mijzelf weer worden en niet beïnvloed zijn door allerlei extra hormonen. Ik bedoel, alsof een vrouw niet genoeg hormonen aanmaakt. Veel blijft er dan niet over en zwanger willen worden staat niet meer in mijn boekje. Dus ga je verder kijken en kom je uit bij het steriliseren. Man of vrouw. Ik vond dat ik als vrouw wel genoeg marathons had gelopen dus het was lievelings zijn momentje om te shine'en bij de huisarts ;) Iedereen die ons kent weet dat wij het heerlijk vinden om alles voor ons uit te schuiven, we zien het allemaal wel. Kan leuk zijn. Soms. Maar dat kan je dus ook behoorlijk in je reet grijpen. Zoals nu, sort of. Al een aantal dagen ben ik stiekem om Google aan het spieken naar verhalen van vrouwen die zich hebben laten steriliseren. Maar ook hoe steriliseren in zijn werk gaat. Ooit zat ik met een jongedame in de wachtkamer bij de verloskundige en ze zij.... ik zit hier niet omdat ik zwanger ben hoor en ze lachte. Ik vroeg me af wat ze er dan deed en op dat moment sloot ze haar zin af met -maar voor sterilisatie. Ik heb er 2, vervolgde ze en dat vind ik prima. Ik moest lachen, ik vond het wel super schattig dat ze daar zo open over deed. Ik had het niet gedurfd. Denk ik. Nu zijn we een heleboel maanden verder en hoop informatie rijker maar wat is de beste keuze? Ik begreep dat de ingreep voor een vrouw vele malen heftiger is dan voor een man. Maar ja, die mannen komen overal makkelijk mee weg nietwaar ;) Wel is het zo dat de ingreep van de vrouw dus blijkbaar meteen zijn "vruchten" afwerpt en bij de man duurt dit iets langer. Plus dat de man om de zoveel tijd zijn zwemmertjes moet laten controleren of ze echt niet meer zwemmen. Ons kennende gaat dit dan gigantisch fout. Echt zo. Het was even wikken en wegen en nog meer wikken en wegen, maar ik denk dat ik toch ergens voor mijzelf die knoop heb doorgehakt. Wat zou het fantastisch zijn om niet meer over anticonceptie na te denken. Heaven lijkt mij. Gewoon kunnen sexy timen wanneer je wilt en geen bijkomende irritante handelingen zoals de rubbertjes. De narcose die erbij komt kijken, daar kan ik dan wel enorm naar uitkijken. Gewoon even op een andere planeet haha. Zonder gekheid, het zal geen pretje worden maar ik denk dat ik hier wel klaar voor ben. De volgende stap naar een gelukkig leven ;) Ik ben onwijs benieuwd naar verhalen van vrouwen die een sterilisatie hebben ondergaan en hoe ze dit hebben ervaren. Ik besef mij terwijl ik dit tik maar al te goed hoe gelukkig ik mijzelf mag prijzen dat ik 4 gezonde kindjes op de wereld heb gezet en dat dit echt niet voor iedereen is weggelegd. Daarom vind ik een sterilisatie toch een vervelend dingetje om mijzelf daar zo openlijk over te uiten. Het is dus een beetje dubbel. Ik wil namelijk niemand voor zijn hoofd stoten ♥ www.instagram.com/kimmchaelis

www.kimmichaelis.nl