3 KIDs SAMEN, MAAR TOCH ZEGT HIJ NEE BIJ AANZOEK

Jeetje mineetje zeg. Hebben we drie prachtige dochters samen, zegt hij NEE als ik hem ten huwelijk vraag.

Gisteravond leek een prachtige avond. We gingen samen uit eten in een gezellig Italiaans restaurantje. Eeuwen geleden leek het wel dat we saampjes en avondje weg waren geweest.

De (vooraf geïnstrueerde) gastheer ontving ons persoonlijk met een glaasje bubbels en begeleidde ons naar een romantisch tafeltje.

Onder het genot van een heerlijke tapas en een flesje wijn, was het gezellig en voelde ik mijn zenuwen toenemen, want de gastheer speelde een romatisch deuntje, de pizza's werden in hartvorm geserveerd samen met vuurwerk en daar gaf ik mijn vriend een mooie leren armband en een kaartje met de vraag: “Wil je met me trouwen?” Terwijl de tranen over mijn wangen rolden, stond mijn vriend op, kuste me en zei ja! Onder luid applaus van de overige aanwezigen in het restaurant, werd het bekende huwelijksdeuntje gespeeld en kwam het personeel ons feliciteren. Ik genoot van de rest van de avond met lekker eten, drinken en muziek (speciaal voor mij, namens mijn vriend werd er “Ik hou van jou!” gezongen). Mijn avond kon niet meer stuk.

Echter.

Bij thuiskomst zei mijn vriend:”Jeetje trouwen, nee dat zie ik echt niet zitten. Het ligt niet aan jou, maar aan mij. Ik hou van jou en ik wil jou, maar trouwen? Nee dat vind ik zo'n ouderwets instituut daar heb ik niets mee. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar nee trouwen is niets voor mij.”

Allemachtig, dat geloof je toch niet? Twee uur geleden zei hij ja, was ik dolgelukkig en super blij en ineens bleek het allemaal niet waar. Ik vroeg nog waarom hij dan ja had gezegd, maar hij wilde niet “en plain public” nee zeggen. Jemig niet normaal toch?

Gelukkig had ik genoeg alcohol op en viel ik, met tranen in mijn ogen dat wel, vrij snel in slaap. Echter dat was gisteren. Vandaag was mijn moeder jarig en hoe graag had ik daar aan iedereen vertelt dat ik ga trouwen! (Ik had gisteravond al een app getypt naar familie in Australië echter was mijn vriend terug van het toilet voordat ik 't kon verzenden-gelukkig maar achteraf). Maar helaas, in plaats daarvan kon ik niemand mijn verdriet delen, want zeg nou zelf, dat is toch niet uit te leggen? We hebben 3 dochters samen maar trouwen is niet zijn ding? Ik denk dat mijn zusje hem zou kielhalen als ze het wist.

Nu zit ik hier in tranen deze blog te schrijven. Ik kan er met niemand over praten, want ik denk dat ze mijn vriend dan een ontzettende eikel vinden. Maar is hij dat eigenlijk ook niet? Voor mij betekent het wel veel, ik wil heel graag dezelfde achternaam als mijn dochter. Aan mij kan hij niet uitleggen wat hij tegen het huwelijk heeft, behalve dan dat hij het een ouderwets instituut vindt, maar als het voor mij wel veel betekent?

Ik ben zo ontzettend verdrietig en teleurgesteld. Wat moet ik nu? Ik weet 't echt niet...