2020, een bijzonder jaar!

2020 wat was dat een bijzonder jaar voor ons. Zo begon het jaar met een knaller. We kwamen namelijk te weten dat we zwanger waren van onze kleine Maeve. Het was geheel niet onverwacht want we wilden zwanger worden, maar dat het al meteen raak was (eerste ovulatie na de verwijdering van het koperspiraal) was bijzonder.

In april besloten we om te trouwen, helaas geen groot trouw feest want die viel in duigen toen we net een week daarvoor te horen kregen dat ons grote bruiloft een kleintje moest worden vanwege Corona met maximaal 10 mensen. Het was een prachtige dag, maar het was een fractie van wat het zou moeten zijn.

We leefden in een klein appartement, met een anderhalve kamer (Olivia moest haar kamer delen met de wasmachine en droger) en door de komst van Maeve zaten we eraan te denken om te verhuizen. We dachten alleen dat het ons niet zou lukken, totdat ik op een dag een briefje in de hal zag staan tijdens het uitlaten van Misa. Op dat briefje stond dat een koppel op zichzelf wilden gaan, en hoopten dat iemand ze een kans gaf en ze hoopten dat iemand van plan was om hun appartement aan hen wilden verkopen. En zo begon het balletje te rollen en binnen no time hadden we ons appartement aan hen verkocht zonder makelaar.

We waren druk aan t zoeken voor een huis, en we hadden een prachtig huis gevonden in een mooie buurt vlak bij ons werk. Maar dat huis bleek al verkocht te zijn. Toen per toeval verkocht een makelaar een huis, twee straten verderop. Door met de makelaar te praten kwamen we er achter dat hij ons werkgever kende en zo konden we dit prachtige huis krijgen want het gaf de makelaar zekerheid. En zo met 31 weken zwanger zaten we druk in de verhuizing naar een 6-kamer huis dat binnen 3 dagen moest gebeuren.

En toen het allermooiste, op 11 September kwam Maeve op de wereld. 1.13 uur na de uitgerekende datum. Toen bleek dus al dat ze een eigen willetje had. Wat was dat een prachtige ervaring. Wel meer dan 24 uur lang gebroken vliezen, maar binnen 5 minuten persweeën stond jij op de wereld. Wat een oerkracht had ik op dat moment. 1 minuut na de geboorte zei ik, dat ik nog een keertje wilde, mijn man verklaarde me voor gek.

En nu lig ik dit te typen midden in de nacht. Te denken aan alle hoogtepunten van 2020. Te kijken hoe erg ik ben gegroeid, te kijken naar wat ik in 1 jaar heb bereikt. En ik zeg t niet vaak, maar ik ben echt trots. Trots op mezelf en trots op mijn gezinnetje. Ik heb veel bereikt in dit jaar door geluk, maar ook om door kansen met beide handen te grijpen wanneer ik ze zag. Om door te zetten wanneer het tegenviel en er met volle moed ertegenaan te gaan en risico's te nemen.

Ben benieuwd wat 2021 ons gaat brengen.

Wat was jouw hoogtepunt dit jaar?