2 weken nadat de scholen dicht gingen werd ik depressief

Yessss vanaf aanstaande maandag word het weer iets rustiger in huis, begrijp me niet verkeerd, het was de afgelopen weken super gezellig in huis maar ook erg druk en wat chaotisch.

Toen we te horen kregen dacht ik, o joh zal wel mee vallen, net zoiets als zomervakantie toch? I got this.. Na twee weken kwam ik daar op terug, op de een of andere manier is het toch anders.. normaal gesproken hebben we echt een ritme, zo sta ik half 7 op en zorg ik dat ik klaar ben voor dat ik de kindjes wakker ga maken en de schoolrun begint. Dit deed ik nu natuurlijk niet, achteraf denk ik stom want zo behoud je het ritme. Op dat moment dacht ik er dus anders over en deed ik gewoon alles wanneer de kids wakker waren (of ze sliepen nog en had ik geluk). Na enkele weken begon ik te stressen en zat ik niet meer lekker in mijn vel, ik had elke dag hoofdpijn, werd misselijk van de stress en wist op een gegeven moment niet eens meer waar ik moest beginnen.. ik had nu de hele dag de kids om me heen, de momenten dat ze sliepen wilde ik alles doen aan huishouden maar aan de andere kant wilde ik even kunnen rusten (ook ivm lichamelijk klachten). Ik zat dus elke dag weer met mezelf in een tweestrijd, een strijd met mezelf waar ik helemaal onder door ging. Ik kon mezelf helemaal druk maken om dat ene stapeltje was wat er nog lag of over de kelderkast die niet opgeruimd was omdat ik daar dus nu geen tijd voor had. Ik wilde ook perse om half 6 eten op tafel hebben, omdat de man dan thuis komt van zijn lange dag werken, maar ook wilde ik dat hij in een opgeruimd huis thuis kwam. Daarnaast wilde ik ook gewoon een leuke mama en vrouw zijn.. Ik maakte mezelf helemaal gek de afgelopen weken, het heeft me gesloopt zowel lichamelijk als psychisch.

Los laten..

Ik moest het los gaan laten, de situatie accepteren. Dat stapeltje was, dat loopt niet weg.. niemand maakt zich druk om de kelderkast of aan de handjes die afdrukt staan op het raam, niemand Shannon.. je hebt het al druk genoeg met deze 3 kanjers. Je doet het hartstikke goed. Deze woorden hadden mij aan het denken gezet en heb ik het stukje voor stukje los gelaten en zocht voor mezelf een oplossing.

Het werkte!

Uiteindelijk werkte het, ik werd wat rustiger en kon wat meer genieten inplaats van mezelf helemaal te verliezen in alles wat gedaan moest worden in mijn hoofd. Sinds Kira weer gedeeltelijk naar school ging, kwam het ritme ook wat meer terug en ik vond mezelf wat meer terug.

Het was de afgelopen weken ook ontzettend gezellig, van knutselsessies tot cakejes bakken, het was allemaal zo leuk! Ik heb ook echt van ze kunnen genieten, intens. Kira kan niet wachten op weer fulltime naar school te gaan! Ze mist haar vriendjes en vriendinnetjes en haar lieve juffen! Ze heeft het ontzettend naar haar zin op school en gaat na de zomer vakantie naar groep 3, we zijn ontzettend trots op haar!

Welke mama herkent zich hierin of voelde iets soortgelijks?

Liefs.