Snap
  • Mama

1e Logeerpartijtje van zoonlief

Afgelopen vrijdag is zoonlief voor het eerst wezen logeren. En ik had weer druk op mijn borst. Ik was duidelijk gestrest of zenuwachtig.

Vrijdag 20 mei jl is mijn zoontje voor het eerst zonder papa en mama gaan logeren.
Niet hier om de hoek maar meteen 30 minuten rijden verderop.

Ik moest vrijdag de hele dag werken.
Om 08.30 uur kreeg ik heel veel kusjes bij de deur en zwaaide mijn kleine man samen met mijn grote man mij uit.

Nadat ik ongeveer een uur aan het werk was kreeg ik een appje van mijn man dat Tygo door mijn schoonzusje en haar dochtertje (zij is 15 dagen ouder dan mijn zoontje) was opgehaald.
Ja hoor, mama kreeg weer druk op de borst.
Tijdens het werk, als ik er dus niet aan dacht, had ik nergens last van.
Tegen een uur of half 12 gingen mijn cliënt, een collega en ik koffie drinken.
Ik zat in de fauteuil en voelde de druk weer op mijn borst opkomen.
Zo ook tijdens de lunch.
De rest van de middag was ik lekker druk dus had mijn hoofd niet zo bij mijn zoon.

De hele dag hebben de kinderen buiten gespeeld, in de speeltuin en even een bezoekje naar de kinderboerderij gehad met mijn schoonzusje.

Eind van de dag, na 3 ½ jaar weer een avond voor mijn man en mij samen.
Lekker met z’n tweeën op de bank gekropen en onze (op dit moment) favoriete serie gestart.
Tegen 21.00 uur kreeg ik een leuke foto dat beide kindjes heerlijk lagen te slapen.
Zonder enige problemen is mijn manneke gaan slapen.
Zelf zijn manlief en ik vrij laat naar bed gegaan.

De volgende ochtend kreeg ik een appje dat mijn lieve manneke de hele nacht lekker doorgeslapen heeft.

Schoonzuslief en de kindjes zijn samen naar de Action geweest en hebben daar allebei een bal gekregen.
Na even samen te hebben gevoetbald zijn ze nog even naar de kinderboerderij en een soort speelparkje geweest.

Om 14.30 uur was het eindelijk tijd om richting mijn schoonfamilie te rijden en mijn mannetje weer in de armen te sluiten.
Eenmaal bij hem was ik meteen de druk op mijn borst weer kwijt.
Blijkbaar geeft het mij toch stress om mijn mannetje los te laten en zorgt die stress voor de pijn op mijn borst (zoals in één van mijn andere blogs beschreven).

Vanaf het moment dat hij mij zag is hij bij mij blijven hangen.
Hij heeft niet naar mij of mijn man gevraagd maar heeft ons toch wel gemist.

Duidelijk is wel dat hij het leuk heeft gehad en wij proberen hem toch vaker te laten logeren.
Waarschijnlijk gaat het met de tijd ook makkelijker voor mij om een dagje en nachtje zonder hem door te brengen.

Dus, eind goed… al goed…