16 weken zonder jou

Lieve Frederika,

Bijna 16 weken geleden werd ik opnieuw geboren. Waar jij niet levend op deze aarde kwam werd ik geboren in een nieuw vorm.

Vanuit de koude kille grond moest ik gaan bouwen, geen idee hoe en geen idee of ik dat wel kon. Ik moest wel want op deze stille plek blijven is geen optie.

Ik moet leven met het feit dat ik ons meisje nooit levend bij ons zal hebben en daardoor heb ik er een hele wereld bij.

Heb geleerd dat ik nog hooggevoeliger ben dan dat ik de laatste jaren dacht. Dat ik mensen nog meer kan "lezen" dan wat ik wilde. Dat mijn gevoeligheid zich ook uit in horen en ruiken. Dat er geen goed of fout is. En dat ik op mijn intuïtie af moet gaan ( ookal doe ik dat nog steeds te vaak niet) Maar als ik dat wel doe komt dat omdat mijn intuïtie feilloos is afgestemd. Had ik dat maar 16 weken geleden gedaan.

Ik heb geleerd dat er nog zoveel mooi en lieve mensen zijn met een goed hart, en inderdaad ook mensen die minder lief zijn maar dat dit niks met mij te maken heeft. Die zijn er gewoon nog niet, Ik hoef hun lessen niet te dragen. Die van mij is al zwaar genoeg.

Er is een wereld waar ik mij nog meer in wil verdiepen zodat ik andere hier ook mee kan helpen. Deze gave heb ik eigenlijk van kleins af aan maar het het altijd weg gestopt.

Moeder zijn is de belangrijkste rol in mijn leven. En een moeder heb je in vele vormen. Daar heb ik voor gekozen en sta volledig achter mijzelf. Deze kindjes hebben mij uitgekozen om ze bij te staan in dit leven nu. Ik ben er en ik zie jullie. Jullie allemaal.

Naast het moederschap ben ik kwaliteiten gaan zien en waarderen die ik in mijn praktijk ga gebruiken. Dat is ook mijn lot.

Dankjewel Lieve Frederika dat je dit helder voor mij maakt. Jij moest hier komen om mijn licht te zijn. Was je maar hier.

Ik draag je in mijn hart en we zijn verbonden. Jij, ik en je broertjes en zusjes.

Liefs Je mama