105-- een web van leugens

Net nu ik dacht dat ik alles op de rit had, dat het tussen Jesse en mij beter ging.. nu komt hij weer. Ik kom nooit van hem af en ik laat hem mijn leven ook nog in pijn gooien.

Dat kan ik toch niet laten gebeuren.. de enige manier om dit op te lossen is om eerlijk naar Jesse te zijn.. mijn kant van het verhaal vertellen. Als ik eerder ben als Dennis gelooft hij me vast.. maar dat betekend dat ik moet vertellen dat ik een jaar lang tegen hem heb gelogen.. tenminste een jaar lang dingen heb verzwegen. Hoe zal hij daarop reageren? Zal hij boos zijn? Teleurgesteld? Verdrietig. Misschien maakt hij het wel uit? Nee dat doe je niet om zoiets toch? We hebben een kind samen dan gooi je je relatie niet meer zomaar weg toch. Nouja zomaar? Zomaar.. ik heb gelogen. Hoe kan ik in vredes naam het woord zomaar uit mijn mond krijgen.. liegen doe je niet in een relatie. Hoe slecht die op dat moment ook is, wat heb ik gedaan? Ik heb er een puinhoop van gemaakt. Mijn leven zou totaal in duigen kunnen vallen door deze actie.. niet alleen mijn leven, maar ook dat van Jesse en Davy. Waar heb ik gezeten met mijn hoofd?

Davy is een nacht uit logeren vanavond en de planning was om er een gezellige avond van te gaan maken vanavond. Met een knoop in mijn maag steek ik de sleutel in het sleutelgat. Ik kan niet meer terug, dit is het moment.

"Jess, ik weet niet zo goed hoe.. maar ik moet even met je praten.. ik heb iets stoms gedaan. En je gaat echt heel boos op me worden."

Jesse kijkt me met groten ogen aan en zit verstijfd op de bank.. hij wacht tot ik begin te praten en zegt niets. Ik kijk hem in zijn ogen en de tranen komen bij me omhoog.. hij ziet het in mijn ogen en ik zie de schrik in zijn gezicht. Ik weet waar hij bang voor is. Ik moet het er nu uitgooien. Alleen ik kan de juiste woorden niet vinden. Dat is natuurlijk niet zo gek. Er zijn geen woorden om dit goed te praten. Ik heb tegen hem gelogen. En zo begin ik.

"Jesse.. ik heb tegen je gelogen. Ongeveer een jaar terug heb ik regelmatig contact met Dennis gehad en je dat niet verteld."

Ik zie dat jesse zijn ogen anders gaan staan er komt een soort kwaadheid naar boven maar hij blijft rustig.

Oké, waarom? Wanneer? Hoevaak? Heb je het met hem gedaan?

Zijn vragen overvallen me, er is hier geen goed antwoord. Elk antwoord dat ik geef doet hem pijn. Dat wil ik niet, maar dat is te laat..

"De tijd dat ik met hem afsprak was dat davy zo slecht sliep. Wij stonden qua gedachtegang mijlenver uit elkaar. Konden elkaar niet luchten of zien. Hadden de hele dag, iedere dag ruzie. Ik zocht iemand waar ik mijn verhaal kwijt kon, iemand die ik vertrouwde, iemand zonder mening."

--"en dan ga je naar je ex? Nee serieus Nik? Hij!? Verdomme.. hij?! Heb je met hem geneukt?"

Ik kijk jesse aan.. "nee natuurlijk niet!" Hij heeft me de 3e en laatste keer dat ik hem zag geprobeerd te zoenen en toen heb ik het met moeite afgekapt. Nu is hij jaloers en wil hij je alles vertellen."

Jesse kijkt me aan met een blik waar ik geen hoogte van krijg. "Dus de enige reden dat je me dit verteld is omdat je wel moet. Omdat je onder druk staat.. niet omdat je het wilde. Als hij dit niet had gezegd was je door gegaan met dat gelieg..".

Jesse zijn stem veranderd. Zijn blik veranderd. Ik zie dat hij duivels word vanbinnen maar hij uit het niet. Hij schreeuwt niet, hij tettert niet, hij scheld niet. Mijn maag draait rondjes in mijn buik en mijn hart slaat af en toe een tel over.

"Wie weten dit nog meer?" Ik twijfel en dat ziet hij. "Je kan nu eerlijk tegen me zijn Nik! Anders wil ik dat je je spullen pakt en vertrekt!" De tranen lopen geluidsloos over mijn wangen, mijn moeder, stiefmoeder en kelly. Jesse kijkt me verbouwereerd aan, Kelly? Mijn kelly? Als in mijn beste vriendin kelly? Die weet dat mijn vriendin stiekem met haar ex afspreekt en verteld me dat niet? Toen ik haar naam uit had gesproken had ik al spijt..

"Ik wil dat je ze belt, alle 3 waar ik bij ben. En ze verteld dat ik het weet"

Met een nog groter brok in mijn keel doe ik braaf wat me op word gedragen.