10 seconden in mijn leven dat ik dacht dat mijn dochter dood was.
En het verschrikkelijke gevoel van paniek.
Noor schrok van mijn strenge praat. Hield haar adem in. Ik kreeg ze er deze keer niet uit. Ze stopte met ademen en werd helemaal blauw.
Daar lag ze dan, helemaal blauw in mijn armen. Levensloos.
Op dat moment haalde Noor adem, keek naar mij verdwaasd en zei: mama?