Weer terug bij af

Na de grote teleurstelling van 20 dagen geleden hebben we de scherven weer enigszins aan elkaar geplakt en zijn we met vol goede moed opnieuw begonnen. Zelf wilde ik graag mijn eigen menstruatie afwachten in plaats van dit via medicatie op te wekken. Na ongeveer twee weken zou deze zich wel weer aandienen gaven ze aan. Heel fijn, zo kon ik eerst nog even heerlijk met mij moeder genieten van een midweekje in de bossen (zie foto). We hebben elke dag wel flink wat kilometers gemaakt te voet of op de fiets. Wel echt enorm genoten van Doorn en omgeving en wat hadden we een geluk met het weer. Zelfs in t-shirt nog op het terras gezeten genietend van de zon, heerlijk. Uitgerust was dan ook het plan om vrijdag nog op te passen en daarna huiswaarts te gaan. Vreemd genoeg verloor ik vrijdagochtend een klein beetje bloed. Dit ging over in steeds meer en zo was ik na amper een week na de laatste follikelmeting al ongesteld. Stond natuurlijk niet echt in de planning maar vooruit maar weer. Zo konden we wel meteen snel door naar ronde 2 dacht ik nog in mijn achterhoofd. 

Vanwege mijn prikangst (wat echt enorm meevalt gelukkig) hadden we de eerste keer al Gonal-F moeten krijgen met een prikpen maar vanwege de verwarring stond deze nu wel echt op de planning. Gelukkig had ik dat voor de vakantie al opgehaald en kon ik zo'n anderhalve week geleden meteen beginnen. Ook hiermee verliep prikken erg makkelijk (nog makkelijker dan Menopur eigenlijk). Met 125 eenheden per dag en 2 pennen van 900 eenheden kon ik ook wel even vooruit. Op dag 11 stond de eerste meting weer ingepland en zodoende ging ik gister (met een heel goed gevoel) richting het ziekenhuis. Aan de afscheiding te zien zat er wel vaart in. Bij de echo was het eigenlijk al meteen weer zichtbaar, het was wederom niet bij twee gebleven en alles werd weer afgeblazen. Wat een enorme domper.. Met een moedeloos gevoel maar weer richting werk voor wat afleiding o.a. Op aanbevelen van de arts gisteravond alsnog de Ovitrelle gezet zodat de eitjes in ieder geval gaan springen. 

Blijft alleen wel de vraag spelen hoe verder. Dé dosering gaat omlaag maar als dat niks doet en het weer eenzelfde verhaal wordt als de vorige keer. Langzaamaan word ik er wel wat moedeloos van. Waar we hier eerst veel op gevestigd hadden blijkt dat dus kennelijk niet echt terecht wat ons situatie betreft. Wordt wederom vervolgd...