Wat is hoogtechnologische draagmoederschap

Zelf een samenvatting gemaakt wat hoog technologisch draagmoederschap inhoudt. Want ik krijg er regelmatig vragen over.

Hoog technologisch draagmoederschap houdt in dat de draagmoeder niet haar eigen eicel gebruikt, maar die van de wensmoeder of van een eiceldonor. De wensmoeder of eiceldonor zal een ivf behandeling krijgen. Waarbij er hormonen worden gegeven die de eicellen gaan rijpen. Als er voldoende eicellen rijp of te wel groot genoeg zijn, zal de wensmoeder/eiceldonor een punctie krijgen. Met de punctie prikken ze de eicellen aan en halen die uit de eierstokken. Dan wordt tegelijkertijd de zaad van de man opgevangen. Daarna gaat het direct naar de laboratorium en maken ze er embryo's van. Vijf dagen later weten ze welke embryo's echt zijn bevrucht. Dan zal er een verse terugplaatsing plaats vinden bij de draagmoeder. (Embryo wordt bij draagmoeder geplaats zonder dat het eerst in de vriezer gaat). Dit gebeurd als draagmoeder en wensmoeder/eiceldonor beide aan hormonen zijn geweest om een gelijke cyclus te krijgen. Een andere wijze kan zijn als de draagmoeder liever geen hormonen wil gebruiken dan gaan alle eicellen in de vriezer en zal later een terugplaatsing gedaan worden op de cyclus van de draagmoeder.

Mocht de eerste terugplaatsing vers gebeuren gaan de overige embryo's in de vriezer voor als de eerste terugplaatsing niet tot zwangerschap lijd. Dan kunnen de ingevroren embryo's gebruikt worden voor nieuwe terugplaatsingen. Soms is het in 1 keer raak en soms moeten er meerdere terugplaatsing gedaan worden. In sommige gevallen zullen er ook meerdere eicel puncties zelf nog zijn bij de wensmoeder of eiceldonor om nieuwe embryo's te maken. De wensouders en draagmoeder bepalen of ze nog een terugplaatsing willen. Hoevaak dit kan en mag is afhankelijk van draagmoeder, wensouders en of het medisch kan.

Bij hoogtechnologische draagmoederschap zal je eerst uitgebreid een voortraject ingaan. Die bestaat uit meerdere onderdelen. Eerst zal er een intake volgen bij de arts. Wijzelf hebben die al gehad, maar een draagmoeder zal dit nog wel krijgen.

Daarna heb je een psychologische onderdeel die bestaat uit, 1 gesprek met wensouders, 1 gesprek met draagmoeder en partner mag ook online inbellen, en 1 gesprek met wensouders en draagmoeder en partner. Dit om te kijken of er geen grote psychologische problemen zijn, maar ook of het met de juiste reden wordt gedaan en er geen sprake is van dwang of schuld gevoel. Ook wordt er in die gesprekken besproken wat het traject met je kan doen en waar een draagmoeder mee te maken kan krijgen qua gevoel tijdens zwangerschap, na de bevalling en als het kindje naar de wensouders gaat.

Daarna heeft de kliniek/ziekenhuis de eerste evaluatie.

Na de eerste evaluatie komen er nog een aantal onderzoeken en aantal stappen die je moet doorlopen.

Tijdens het voortraject ga je ook naar een gespecialiseerde advocaat. Samen met de advocaat en de draagmoeder, partner en dus wij/wensouders stel je samen een draagmoederschap overeenkomst op die je voor die tijd al uitvoerig met elkaar hebt besproken. Vervolgens zal de draagmoeder overeenkomst getekend worden en die gaat naar de kliniek en krijgen ook de draagmoeder en wensouders die. Zwanger Voor Een Ander - over Draagmoederschap - heeft een checklist met punten over het gehele traject van draagmoederschap om met elkaar te bespreken van begin tot zwangerschap, bevalling en na geboorte. Belangerijke punten om samen te bespreken, om goed erover na te denken en met elkaar dit ook op schrift te zetten. Wat ook heel fijn is om deze apart van elkaar in te vullen en dan naast elkaar te leggen om te kijken als je op 1 lijn ligt. Als je als wensouders, draagmoeder en partner eens bent met wat er op die lijst staat is deze checklist ook geschikt om mee te nemen naar de advocaat. De advocaat kan deze lijst heel goed gebruiken om dit om te zetten in juridische termen en dit te verwerken in de draagmoederschapovereenkomst.

De draagmoeder zal ook een zeer uitgebreide medische screening krijgen. Dit bestaat onder ander uit bloedonderzoeken, echo inwendig, bloedruk meting, hartfilmpje ook wel ecg genoemd, 24 uurs urine moet de draagmoeder opvangen om daar bepaalde uitslagen uit te kunnen halen, en nog wat andere aanvullende onderzoeken. Dit plannen ze doorgaans altijd op 1 dag zodat je daarvoor maar 1 keer naar het ziekenhuis hoeft. Om een beeld te krijgen van algemene gezondheid van de mogelijke draagmoeder maar ook om te kijken of er risico's zijn voor een zwangerschap. Dit is bij gewone zwangerschap niet zo uitgebreid maar omdat je voor een andere zal dragen willen ze risico's zo klein mogelijk hebben voor de draagmoeder. Niet dat de draagmoeder door een zwangerschap voor iemand anders te veel risico's loopt. Dit gaat vooral om hoge bloeddruk, hoe grote kans je hebt op zwangerschapvergiftiging, en andere belangrijke punten.

Daarna zal het team van de kliniek Nij geertgen of ziekenhuis VUmc alle resultaten bekijken en evalueren. Waarbij ze dan akkoord geven of aangeven dat er eventueel nog iets moet gebeuren of in het ergste geval een afwijzing.

Heb je een goedkeuring zullen alle papieren getekend worden die nog getekend moeten worden en dan zal de wensmoeder/eiceldonor starten met hormonen en eventueel ook de draagmoeder. De draagmoeder mocht die ook aan de hormonen gaan

is dit vaak in pil vorm en geen injecties. De wensmoeder zal eventueel aan de pil moeten voor een duidelijke cyclus en zal eventueel een hormonen krijgen dit is wel in injectie vorm. En dan krijg je het verhaal van punctie en terugplaatsing.

Bij een terugplaatsing zal de draagmoeder in de stoel van de gynaecoloog liggen en de wel bekende eendenbek gebruikt worden. Een katheter (flexibel slangetje) wordt ingebracht tot de plaats waar ze de embryo willen plaatsen. Daarna zal er met een spuitje die op de katheter word geplaatst de embryo ingespoten worden. Dit is na wat andere vrouwen/draagmoeders doorgaans aangeven hebben niet pijnlijk. Er wordt in Nederland maar 1 embryo per keer terug geplaatst omdat tweeling zwangerschap meer risico's mee brengt dan zwangerschap van 1 kindje.

Dit houd in dat mocht er een zwangerschap uitkomen dat het van 1 kindje zal zijn omdat er maar 1 embryo is geplaatst. In zeldzame gevallen deelt de embryo zich nog wel tijdens het eerste proces in de baarmoeder waardoor er een eeneiige tweeling ontstaat maar dit is echt heel erg zeldzaam en is nog maar 1 keer in Nederland gebeurd.

Draagmoeder mag mits ze medisch wordt goed gekeurd niet ouder zijn dan 44 jaar bij het starten van het traject.

Wensmoeder die haar eigen eicellen gebruikt mag tot 43 jaar mits de eicel kwaliteit en voorraad voldoende is.

Eiceldonor moet jonger zijn dan 40 jaar en voldoende eicellen voorraad hebben

Het gehele traject zal zo €25.000 a 30.000 euro kosten wat niet wordt vergoed. Dit is dan de kliniek kosten, juridische kosten, enzovoort. Daar boven op komt nog de onkostenvergoeding van de draagmoeder.

Laag technologisch draagmoederschap is veel minder stappen die je doorgaat. Je hebt daar niet te maken met artsen of andere onderzoeken. De draagmoeder zal haar eigen eicel gebruiken en zal met zelf inseminatie met de wensvader zijn zaad insemineren. En dus genetisch is de draagmoeder de moeder.

In beide gevallen wordt juridisch de draagmoeder als moeder gezien bij de geboorte. De wensmoeder zal via de rechtbank de adoptie moeten aanvragen voor het kindje. Of dit nu wel of niet genetisch een kindje is van de wensmoeder maakt hier geen verschil in.

Mocht de draagmoeder niet getrouwd zijn kan de wensvader het kindje al erkennen tijdens de zwangerschap. Is de draagmoeder getrouwd zal ook de man van draagmoeder juridisch gezien de vader zijn bij de geboorte. Dus ook via rechtbank zal dan die het moeten ontkennen als zijn kind en de wensvader het kind erkennen.

Tijdens zwangerschap zal de advocaat al wel bij de raad van kinderbescherming en bij de rechtbank een toestemming formulier aanvragen dat de wensouders na geboorte de verzorgers van het kindje zijn en dat ze het kindje mee mogen nemen naar huis. Zodra kindje geboren is zal advocaat direct rechtzaak aanvragen ze hebben dan al wel vooraankondiging gehad.

Wensouders zouden bij ongeveer 20 weken zwangerschap naar de raad van kinderbescherming moeten om toestemming te krijgen dat ze ouders mogen worden van het kindje. Maar dit willen ze in toekomst eruit halen in de wetgeving omdat het nergens op slaat.

Heel verhaal ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb verwoord. Dit stuk heb ik zelf geschreven dus niet professioneel opgesteld of via medische stukken, of via een stichting of dergelijk. Dit is puur vanuit mijzelf geschreven. Mochten er mensen vragen hebben vraag het gerust en je kunt ook altijd terecht bij zwanger voor een ander, meer dan gewenst voor homo/lesbische stellen met kinderwens of een draagmoederschap counseling.

Hoog technologisch draagmoederschap is ook onze voorkeur van draagmoederschap die we hopelijk zelf ook ooit te mogen doen samen met een draagmoeder.