Second opinion C&C in Duitsland

Het is even geleden dat ik een nieuwe blog heb geplaatst. De laatste paar maanden is er veel gebeurd en ik zat en zit nog steeds totaal niet lekker in mijn vel.

Na de laatste miskraam in Januari, heb ik in ons Nederlandse ziekenhuis een herhaalde miskramen onderzoek gehad. Hier kwam niets uit: 'pure pech' en verdere ondersteuning tijdens de IUI behandelingen was niet nodig. Sommige weten hoe het hier gaat, standaard protocollen, onvoldoende bewijzen van succes voor bepaalde behandeling of onderzoeken etc. Inmiddels hadden we al de intake gehad in Duitsland en dit was zo een verademing met Nederland, er werd geluisterd en echt naar ons als koppel gekeken en de arts gaf gelijk aan dat hij eerst dingen wilde uitsluiten voor de miskramen op pure pech af te schuiven. Zo gezegd zo gedaan en onderzoeken volgde.
- volledig bloedonderzoek
- stollingsonderzoek
- chromosomenonderzoek bij beide
- Dna fragmentatie op de zwemmers van manlief
- MiOXSYS test op de zwemmers van manlief
- Hysteroscopie/kijkoperatie baarmoeder met daarbij een biopt voor NK en plasmacellen

Uitslag: alles in orde maar bij mij een stollingsziekte Factor Vijf Leiden ofwel APC resistentie/trombofilie. Dit is een erfelijke aandoening waarbij je bloed te snel stolt en waarbij de baarmoeder bijvoorbeeld minder goed doorbloed is, verhoogde kans op miskramen en infarcten die je in de placenta kan krijgen tijdens zwangerschap en daarnaast heb ik altijd een verhoogd trombose risico. Ook had ik een schrikbarend lage vitamine D waarde, welke ook niet echt zorgt voor een warm welkom voor een embryo/baby in je buik.

Hormoongebruik geeft extra risico op trombose, zwangerschap is wat risicovoller vanwege bovenstaande en verhoogde kans op allerlei enge dingen. Niet fijn dus, maar de Duitse arts gaf direct aan dat ik tijdens de behandeling dagelijks antistolling moet spuiten en indien zwanger ik dit tot 6 weken na de bevalling zal moeten blijven gebruiken, samen met Ascal Cardio tabletten (bloedverdunner) om zo die risico's minimaal te houden.  De vitamine D slik ik in hoge dosis dagelijks bij en ook deze is van 11 naar een mooie 140 gestegen.

Nog steeds vind ik het gek dat Nederland niet heeft getest op meer stollingsfactoren. Het herhaalde miskramen onderzoek omvat namelijk wel stollingsonderzoek, maar dus niet alle factoren. Ik vertrouwde dit gewoon niet en had vage klachten. Vaak als ik een wond heb, bloed ik maar weinig, en blauwe plekken blijven altijd maanden zichtbaar en dit hoor je vaak bij stollingsproblemen. Gelukkig hier dus wel achter gekomen.

Uiteindelijk is dit allemaal gebeurd rond februari/maart net na de laatste miskraam. En van een sterk persoon veranderde ik met de dag steeds meer in een ziek en zwak iemand. Ik begon te twijfelen aan mijn lijf, kreeg hele heftige paniekaanvallen en telkens had ik angst voor trombose, hartinfarct, longembolie etc. Ik had nu de bevestiging dat er iets met me aan de hand was, en mijn hoofd trok dit niet meer. Waarom werd ik niet zwanger of gaat het altijd mis? Wat is er mis met mij? Ik moet wel ziek zijn. Ik kreeg nog meer vage klachten van schouderpijn links met uitstraling in de linker arm en borststreek, slokdarmspasme en enorme hartkloppingen met elke dag een opgejaagd gevoel.

Meermaals zat ik bij de huisarts, en dit terwijl ik echt nooit ga! Telkens gaf ze aan, stress en paniekaanvallen. Ik kreeg een doorverwijzing voor de psycholoog want ik trok dit niet meer, iedere dag jezelf zo slecht voelen en zo opgejaagd is vreselijk en het breekt helemaal op. Uiteindelijk is met de huisarts en psycholoog besloten een hartfilmpje te maken. Omdat mijn hartslag enorm hoog was, ook in rust. Er waren naast de verhoogde hartslag geen afwijkingen maar de blijvend hoge hartslag was wel reden voor doorverwijzing naar de cardioloog voor een 24 uurs holteronderzoek. Uiteindelijk kwam daar ook niets vreemds uit, enkel op bepaalde momenten dus die verhoogde hartslagen, maar geen verdere afwijkingen. Ik kreeg oxazepam en therapie voor de paniekaanvallen en na al deze uitslagen gaat het op dit moment redelijk. Ik heb op en af gekke maagklachten, vage rugklachten en merk dat ik bij stressvolle dagen weer terug val in paniek en allerlei vage klachten toenemen. Maar voor nu zal ik moeten vertrouwen op de artsen: langdurige stress door het hele traject.

De afgelopen maanden heb ik pauzes ingelast en erna nog 2x IUI in Nederland gehad zonder resultaat. En nog 2 rondes letrozol gestart totdat ik op IVF over kon. Daarbij is het boek Nederland nu definitief gesloten en hebben wij op 18 december ons officiële startgesprek bij Cuypers & Cuypers in Duitsland. IVF here we come!