Scherven weer oprapen

Waar ik moet beginnen weet ik eigenlijk niet. De laatste tijd merk ik wel dat het mij goed doet om hier te schrijven over mijn ervaringen en dat het ergens een beetje lucht geeft wetende dat er zoveel meer zijn die in hetzelfde schuitje zitten. Hoe pijnlijk het soms is als de mensen om je heen zwanger worden en waar je nog een nep lach vandaan moet toveren bij de zoveelste babyshower of geboorte. En ondanks dat probeer ik toch echt positief te blijven, maar er zijn zat breekpunten, waaronder vandaag. 

Afgelopen maandag was er, na de start van de dubbele dosis menopur (150), weer een echo. Mijn lichaam geeft al weken gemixte signalen dus daar kan ik inmiddels ook absoluut niet meer op aan. Verstand maar even uitzetten en het over je heen laten komen. Waar het al een tijdje krioelde van de eitjes bleek dit nog steeds het geval, maar er zaten nu twee bij die toch wat groter waren dan de rest met zo'n 15mm. De arts wilde er niet teveel hoop op vestigen aangezien dit in dit traject al eerder het geval is geweest en ze daarna weer gingen krimpen. Wederom kwam ik het ziekenhuis dus uit met een gemixt gevoel. Zou het dan wel genoeg helpen met deze dubbele dosis. We hadden afgesproken vandaag (woensdag) nogmaals te gaan kijken en dan een knoop door te hakken. Na bijna een maand spuiten was de lol (welke er nooit aan heeft gezeten) er ook echt wel af. 

Toch had ik ondanks alles vandaag een goed gevoel. Alles was wat gevoeliger en intenser, het is lastig te beschrijven. Met positieve moed weer richting ziekenhuis (dit was de 9e keer deze cyclus). Meteen maar kijken hoe het ervoor staat. Bij de ene eierstok was er meteen een joekel in beeld van zeker 20mm (jeej eindelijk!). Helaas kwamen daarna de andere verrassingen ook meteen aan het licht. Er waren er maar liefst 4 doorgegroeid waar een max van 2 is toegestaan om verder te gaan. Ook bij de rest was veel beweging en verschil in grote te zien ten opzichte van maandag. Wat een teleurstelling..

En daar stond je dan, verloren in het ziekenhuis met tranen in je ogen. Na bijna een maand lang spuiten was dit het dan. Met zoveel eitjes is de kans op een meerling te groot en gaan ze het risico niet aan. Mijn gevoel dacht alleen maar waar kan ik tekenen voor een meerling, maar rationeel gezien weet je ook dat de risico's met een vierling of meer in zo'n traject niet te overzien zijn. 

Voor nu even geen polonaise aan mijn lijf met pillen of injecties. Eerst de scherven maar weer oprapen en bij elkaar plakken en ergens een nieuwe dosis hoop ophalen. Mocht iemand nog een dosis hebben liggen, ik kom het graag ophalen.