Prikken, prikken en nog meer prikken

Na de prikles in het ziekenhuis zijn de eerste 10 prikken met Menopur inmiddels gezet.

Een interessante gewaarwording welke in het ziekenhuis al begon. De assistente wist helaas niet precies meer hoe en wat met betrekking tot hoe het ging. Gelukkig waren ze heel geruststellend over het feit dat ook ik (met angst voor naalden) dit wel kon. Helaas waren ze iets minder enthousiast toen ik aangaf dat ik er met mijn positieve instelling vanuit ging dat het maar een eenmalige actie was. Daar moest ik toch echt niet vanuit gaan dat het meteen raak was (en bedankt..). 

Twee dagen daarna kon ik de medicatie ophalen ik het ziekenhuis. De apotheek wilde mij iets meegeven maar dat leek mij toch vrij weinig. Bleek dat er heel iets anders was uitgelegd dan ik had moeten ophalen. Erg vreemd en verwarrend maar na overleg met de gynaecoloog werd het uiteindelijk toch Menopur. 

Met trillende handjes begon ik met het (inmiddels dagelijkse) ochtendritueel van spullen uitpakken, klaarleggen en uitvoeren. Wonder boven wonder ging het de eerste twee dagen zonder bloed en blauwe plekken. Dat was alleen geen voorbode voor de overige dagen tot zover. Gelukkig wordt het met de dag makkelijker, maar er echt aan wennen dat zal er denk (en hoop) ik nooit inzitten.

Afgelopen vrijdag was de eerste echo om te kijken hoe de eitjes groeien. Helaas werd mijn hoop al vrij snel de grond ingeboord aangezien er niks groot genoeg was om te zeggen die groeit wel door. Daar vertelden ze mij ook doodleuk dat ik geen Menopur had moeten krijgen en mij het verkeerde was uitgelegd. De werking van Letrozol is ook niet te vergelijken begreep ik later. Met andere woorden je kan wel 30 prikken zetten voordat je in de buurt komt van een eisprong. Al met al toch een kleine domper maar we zetten door. Al is het straks een slagveld op die buik van mij, ooit komt de dag! :)