Jarig, maar... ik wilde op deze leeftijd echt zwanger zijn

Afgelopen week was mijn verjaardag. 27 jaar op deze wereld. Een leeftijd waar ik veel moeite mee heb. Niet perse omdat ik 27 jaar ben, ouder worden we allemaal, en dat is ook alleen maar fijn, we mogen blij zijn dat we elk jaar mogen meemaken. 

Maar waarom heb ik dan zo'n moeite met 27. Mijn leeftijd is nu precies de helft van de leeftijd van mijn moeder. Zij kreeg mij met 27. Een mooie leeftijd om moeder te worden, natuurlijk helemaal niks mis mee. 

Maar ik heb altijd geroepen dat ik jonger dan mijn moeder zou willen zijn als ik voor het eerst moeder zou worden. Het was gewoon een gevoel bij mij... jong moeder worden, voor mijn 27e. Gek hoe dat in je gedachte kan zitten maar toch. 

Ooit... 10 jaar geleden. Heeft een waarzegster, waar mijn moeder toen geweest is, gezegd dat ik op mijn 26e moeder zou worden. Ik geloof hier allemaal niet zo in maar toch, dat bleef altijd in mijn hoofd. Zeker toen we ook echt gingen proberen voor een kindje. 

Nu ben ik 27, het "jonger" moeder worden dan mijn eigen moeder was gaat niet meer gebeuren. En dat is eigenlijk helemaal niet erg, maar het blijft toch een gevoel. Iets waarvan ik altijd overtuigd was, is niet gebeurd. Dat doet ergens ook wel een beetje pijn, ookal wil ik dat misschien niet toegeven. 

Nu ik zelf ervaar dat het krijgen van een kindje niet vanzelfsprekend is, is leeftijd hierin ook het minst belangrijk, als het maar lukt. 

En ja, ik ben dan wel 27, maar ik ben nog jong. De tijd tikt nog niet zo hard... ik ben in de bloei van mijn leven en heb nog tijd genoeg om mama te mogen worden. 

Toch blijft de leeftijd 27 voor mij nog even moeilijk. Maar wie weet, mag ik wel net zoals mijn eigen moeder, op 27 jarige leeftijd mama worden. Ik heb immers nog een heel jaar voor mijn volgende verjaardag.