Jaar 3 - Zal dit ons geluksjaar zijn?

En dan…. Maart 2016, 2 jaar nadat we gestart zijn met ‘proberen’. Ik ben inmiddels ruim een week overtijd en durf gewoon niet te testen. Bang voor weer een negatieve uitslag. Bang voor weer een teleurstelling. Nu heb ik nog hoop dat het misschien wel gelukt is.Ik heb een onregelmatige cyclus dus misschien ben ik wel gewoon weer laat deze maand.
Uiteindelijk moet ik dan toch testen want die menstruatie komt maar niet en wat blijkt:
EEN POSITIEVE ZWANGERSCHAPSTEST!!!
Ik kan het niet geloven, hoe kan dit? En gek genoeg, ik ben helemaal niet zo blij als dat ik dacht dat ik zou zijn. Er heerst meer ongeloof dan geluk, bij ons allebei. Natuurlijk zijn we super blij en opgelucht dat het toch op de natuurlijke manier gelukt is, maar na zo lang proberen en hopen heeft het ongeloof in eerste instantie de overhand.
Allerlei vragen spelen zich ook nu weer af, waarom lukt het nu wel? Wat hebben we anders gedaan? Komt het doordat we het onze families verteld hebben en is er een last van onze schouders gevallen? Komt het door het feit dat we gaan trouwen en we daar druk mee zijn? Of is het gewoon geluk en was dit onze tijd? Wie zal het zeggen…
Natuurlijk heb ik meteen een afspraak gemaakt bij de verloskundige.Gelukkig is de eerste echo meteen goed en kunnen we echt gaan genieten van het kleine mensje dat in mijn buik groeit. Ik voel me alleen echt niet top, moe en vooral ook de hele dag misselijk. Maar gelukkig hoef ik niet over te geven. Naast dat ik zo beroerd ben moet er ook nog een bruiloft geregeld worden. Dit is geen perfecte combinatie, maar het is gelukt! En daarna volgt dan ook het inslaan van alle babyspullen en het klaarmaken van die o zo gewenste babykamer.
November 2016 mogen wij ons eerste kind in onze armen sluiten, een zoon, Djaxx. Helemaal gezond en wat zijn we trots dat dit gelukt is!