Ik droomde erover, was dit een teken?

Na de miskraam was de wens voor een tweede kindje nog sterker geworden. Tijdens de nacontrole in het ziekenhuis bleek alles "schoon" te zijn. Het HCG was netjes gezakt naar 0. Dit was mijn derde miskraam. We konden ervoor kiezen om eventueel verder onderzoek te laten doen. De gynaecoloog zei echter vaak komt er niets uit, en als er iets uitkomt, moet je jezelf afvragen of je het wilt weten.

We hadden gekozen om het voor nu te laten zoals het is. Wel wilde we de opties weten om mogelijk weer te beginnen met een nieuw fertiliteit traject. Om onze wens voor een tweede kindje in gang te zetten. Onze wens was groot voor een tweede kindje, alleen wilde we de weg die we bij de S afgelegd hadden absoluut niet meer.

We wilde zo laagdrempelig mogelijk beginnen, ons idee was puur alleen een stabiele cyclus te creëren. Dit met hormoon tabletten in de hoop dat het dit keer wel doet wat het moet doen en dan de “natuur” de rest laten doen. Gezien dit een spontane zwangerschap was hadden we stiekem hoop dat het zo misschien wel zou lukken. We stonden er nuchter in. Lukt het lukt het, lukt het niet? Dan niet. We wilde absoluut niet meer zover gaan als bij S, als het op deze manier niet zou lukken dan zij het zo.

De gynaecoloog stond achter onze keuze en adviseerde om te starten met letrazol. Ze raden aan de eerste ronde wel een follikel meting te laten doen puur om te kijken of de letrazol zijn werk deed. Ik kreeg voor 6 maanden de tabletten mee. Mocht ik niet zwanger zijn, zouden we telefonische evalueren hoe nu verder.

Elke maand had ik netjes een cyclus, heel anders dan toen we probeerde zwanger te worden van S. Wat erg fijn was, want nu was het gewoon wachten op het juiste moment. Helaas was ik in die 6 maanden niet zwanger geworden. Maar eerlijk het was fijn om op zo’n rustige manier te gaan voor een tweede. Ik ervaarde totaal geen druk en had er vertrouwen in dat het misschien nog zou lukken. Wel met in ons achter hoofd mocht het niet lukken we er ook vrede mee hadden. De gynaecoloog vertelde dat ze normaal gesproken nu adviseren om toch weer een stapje verder te gaan. Maar gezien onze wens om het zo laagdrempelig mogelijk te houden, had ze nogmaals een recept uitgeschreven voor 6 maanden. De maanden vlogen voorbij we genoten volop van S en waren eigenlijk helemaal niet actief bezig voor een tweede. Niks meer dat geplande gemeenschap, we deden het gewoon als we er zin in hadden.

De 12 de ronde ging van start. Ergens hadden we ons er al bij neer gelegd dat als het deze ronde niet raak zou zijn het goed was zo. We waren dol gelukkig met S en zo dankbaar dat ze het na zo’n vreselijke start het zo ontzettend goed doet. Onze grootste wens was al uitgekomen en dat was een kindje van ons samen.

We hadden deze ronde ook totaal niet de moeite genomen om in mijn vruchtbare periode “gepland” gemeenschap te hebben. We genoten van onze vakantie met zijn 3tjes, het was zo fijn en voelde ergens ook al zo compleet. Dat het eigenlijk niet meer uitmaakte of er ooit nog een tweede kindje zou komen.

Een paar dagen na de vakantie werd ik weer overspoelt door een bepaald gevoel ik had namelijk gedroomd over blauwe en roze wolken. Wat me meteen terug bracht naar de avond dat er voor mij gebeden werd. Die avond was ik met een vriendin naar kennissen geweest omdat de miskramen me zo hoog zaten en ik niet meer wist hoe te helen. Ik heb me vol overgaven overgegeven aan het geloof. Uren hebben we gepraat er is voor me gebeden. De lieve vrouw sprak over roze en blauwe wolk. Ik droomde erover dit is een teken. Ik ben zwanger!!!

Ik hoefde eigenlijk geen test te doen want wist het zeker, ik voelde het aan alles. Oerkracht kwam uit mijn tenen, ik voelde het dit keer zit het goed! Ik deed een zwangerschap test en daar stond het… Zwanger 1-2 weken mijn hart maakt een sprongetje. Precies een jaar geleden was ik ook zwanger en had ik op dezelfde datum een positieve test.

Dit is een teken van God!

Weten hoe het verder gaat? Blijf vooral volgen 🤍🙏🏻