Even rust

Na een gesprek in Januari met de gynaecoloog besloten we even een periode rust te nemen.

Vooral ik had dit hard nodig, het werd me allemaal even teveel... niet zo gek als je bedenkt dat we al bijna 5 jaar bezig zijn en ik bijna constant aan de hormonen zat en ook nog eens een flink hoge dosering...

Het was een heel fijn gesprek en er werd ons ook nog op het hart gedrukt dat we ons zelf niets moesten verwijten, we deden er alles aan. We kregen nog een compliment dat we het zo goed deden.

Ik had wel aangegeven dat ik graag met iemand zou praten over het hele traject en wat het met mij deed.

Deze gesprekken zijn inmiddels gestart, en ik kan zeggen dat dit heel fijn is. Even alles van je af praten, natuurlijk kan ik dat ook met Sander, maar als ik dan zie dat hij verdrietig is wordt ik dat alleen maar meer. En bij iemand die gespecialiseerd is in dit soort dingen is het toch anders.

Ondertussen zijn we ook in de alternatieve zorg gaan zoeken, zijn bij een natuurgeneeskundige / accupunctuur geweest.

Heb ik me aangesloten bij een gynaecoloog die gespecialiseerd is in verbeteren van de eicel kwaliteit en wacht ik op mijn bestelde voedingssupplementen en ga ik binnenkort starten met accupunctuur.

Maar de grote wens blijft natuurlijk, en ik merk dat het nog altijd moeilijk en zwaar is dat het nog steeds niet gelukt is, en zijn bv kinder verjaardagen en zwangerschaps aankondigingen van wie dan ook altijd moeilijk. Maar toch, ik moet van mezelf naar verjaardagen blijven gaan, anders wordt het alleen maar moeilijker.

In mijn hoofd speelt wel regelmatig de vraag, wat als het nou definitief niet lukt? Wat als ik later oud en dement ben en er niemand is die dan voor mij kan zorgen? Wat moet ik als er echt definitief is dat wij geen kinderen zullen krijgen?

Voor nu probeer ik dat naar de achtergrond te schuiven en me te storten op de alternatieve geneeswijze en vooral van het leven te genieten. Maar heel vaak spookt het door mijn hoofd, ach ja ik had al kinderen kunnen hebben...

Maar voor nu op naar een positief nieuwe start! Ik ben meer dan Marijke met de kinderwens die nog altijd onvervuld is!

Na een gesprek in Januari met de gynaecoloog besloten we even een periode rust te nemen.

Vooral ik had dit hard nodig, het werd me allemaal even teveel... niet zo gek als je bedenkt dat we al bijna 5 jaar bezig zijn en ik bijna constant aan de hormonen zat en ook nog eens een flink hoge dosering...