"En wat nu als het niet lukt?"

Een aantal weken terug, nog voor onze eerste intake, vroeg mijn coach hoe ik ons verhaal tot op dat moment voor me zag, als ik het zou omzetten naar beeld. Ik benoemde een koppel, hand in hand, samen wandelend op het strand richting een opgaande zon. Samen onderweg naar iets heel moois. Ze vroeg me hier eens verder over na te denken en dit op mijn manier te verwerken. Ik vond een leuke app en dacht na. Ik zocht naar een goede basis en herinnerde me een foto van mijn man en mij, hand in hand op het strand, wandelend naar de zee. Weliswaar geen opkomende zon, maar wel een goed begin. Online zocht ik naar plaatjes die symbolisch weergaven hoe ik me voelde. Een heksje, want zou ik echt zo heftig reageren op de hormonen en dus die heks worden? Een pot met goud aan het eind van een regenboog, zou dat dan voor ons een kindje zijn? Ik koos er wel voor een stopteken te plaatsen voor de pot met goud, en deze half doorzichtig te maken, omdat niets zeker is. Tot voor kort ging ik ons verhaal of het onderwerp 'kinderwens' nog graag uit de weg, dus een struisvogel met zijn kop in het zand was hiervoor perfect. Ook koos ik een grote, gesloten, enge deur met door het luikje van die gifgroene ogen, we wisten op dat moment tenslotte nog niet wat ons te wachten stond en wat er zich dus achter die deur zou bevinden. Een rollercoaster mocht natuurlijk ook niet ontbreken in dit plaatje, want mijn emoties kunnen er wat van. Hier en daar voegde ik nog wat kleine extra's toe, en tijdens mijn volgende afspraak nam ik mijn 'poster' mee. Samen met mijn coach bekeek ik deze. Ik deed mijn verhaal en mijn coach stelde zo nu en dan wat vragen waardoor er ook deze keer een fijn gesprek ontstond. 

'Wat nou als het niet lukt, wil je daar eens over nadenken?' Nee. Dat was daarop steeds mijn antwoord. Ik vond, en vind, dat een eng idee. Ik raakte ook direct weer geëmotioneerd toen ze het vroeg. Ik ben me heel bewust van het feit dat deze behandelingen niet voor iedereen tot het gewenste resultaat leiden, en ik weet ook heel goed wat de slagingskansen zijn. Daar tegenover op de weegschaal staat in goed balans mijn hoop. Ik wil ergens ook nog niet op de feiten vooruit lopen, en deze behandelingen eerst stap voor stap ondergaan en daarmee kijken wat het ons brengt. Het voelt nog niet goed om al na te denken over de vervolgstappen na dit traject, alsof ik dit traject geen eerlijke kans geef.

Ik denk even na maar besluit toch in te gaan op de vraag en er eens over na te denken. Ik doe dit wel op mijn manier en kijk niet letterlijk naar 'wat nou als het niet lukt'. Wat ik wel doe is kijken naar wat het ons wél brengt, als dit traject voor ons niet leidt tot een kindje. Ik pak de poster erbij van de vorige keer en begin met dezelfde basis. Sommige dingen laat ik staan, maar ik voeg ook weer nieuwe symbolen toe. Er staat onder andere een grote arm met spierballen op, want we komen hier hoe dan ook samen sterker uit. Het stopteken van de eerste poster heb ik bewaard. De pot met goud is achter het teken verdwenen, wat er nu achter staat is het ziekenhuis, een injectienaald, talloze medicijnen en een kalender. Dit keer is het stopteken niet meer doorzichtig, maar knalrood! De enge deur, met die enge ogen door dat luikje is inmiddels open, en daarvoor staat een monstertje. Eigenlijk is hij helemaal niet zo eng als hij leek. Verder voeg ik kindjes toe die spelen op het strand. Symbool voor mijn neefje, en eventueel nog komende neefjes of nichtjes. Wij genieten nu al volop van hem en zullen dat ook zeker altijd blijven doen. Een volle emmer mag deze keer niet ontbreken. Er zijn al genoeg tranen gevallen, en hoe ons verhaal ook zal lopen, het zullen zeker niet de laatste zijn geweest. Ik besluit ook een tunnel toe te voegen. Als ICSI voor ons niet de juiste weg is, dan nemen we een ander pad. Voor nu weten we dat allemaal nog niet, we focussen ons eerst op wat er nog gaat komen. Als laatst voeg ik deze keer een waarzegster toe, wellicht weet zij wat de toekomst ons gaat brengen? ;) Morgen bespreek ik deze poster met mijn coach, en ondertussen tellen wij verder af naar de start van ons traject; nog ongeveer 2 maandjes!