Eindelijk..

Vijf jaar waren we al samen, en mijn eierstokken rammelden al een hele tijd. Ik denk zeker twee jaar al. 

Ik was op dit moment 28 jaar en wilde niets liever dan een gezin starten. 

In deze periode liep ik bij de mama poli. Mama in de zin van borsten: ik had een knobbel. 

Na veel onderzoeken bleek dit gelukkig goedaardig te zijn, maar waarschijnlijk wel veroorzaakt door de hormonen die ik elke dag slikte: de pil. 

Het was zijn idee om te stoppen met de pil, dan zou ik misschien minder last hebben van mijn borsten. 

Meteen zei ik hem dat we dan de gevolgen zouden hebben van het stoppen met de pil: ik zou zwanger kunnen worden. 

Hier reageerde hij heel goed op, eigenlijk vond hij het wel een goed idee om het te gaan proberen, een kindje van ons samen, onze eigen kleine frummel. 

Ik werd helemaal gelukkig van het idee alleen al en ging heerlijk hormonaal op internet de leukste baby dingen bekijken. Ik stopte met de pil en merkte gelijk het verschil zonder hormonen: ik zat lekkerder in mijn vel. En natuurlijk het hard werken samen voor een volle buik! 

Helaas ging dit niet zoals gehoopt …