Een terugplaatsing zonder niveapot

Twee dagen na de lichte positieve zwangerschapstest doe ik weer een test. Deze is negatief. De vorige test was dus inderdaad een vals positieve test. Ik had te vroeg na de HCG-injectie getest. De dagen rondom zo’n negatieve zwangerschapstest voelen altijd heel vreemd. De hele maand kijk je toch een beetje uit naar dit moment en hoop je op goed nieuws. Het eind van een cyclus, is echter ook weer direct de start van een nieuwe ronde vol hoop. Per mail geef ik aan de Nederlandse patiëntenservice door dat deze terugplaatsing helaas niet gelukt is en ik plan vast een nieuwe afspraak in op de dag voor mijn eisprong. 

Ik besef dat ik veel geluk heb dat mijn ovulatie elke maand op dezelfde dag is. Dat scheelt me heel wat ritjes op en neer naar Düsseldorf. Tijdens de controle geeft de arts aan dat hij eigenlijk steeds meer het gevoel heeft dat de vleesboom toch meer in de weg zit dan we denken. Het lijkt er op dat de vleesboom het innestelen toch in de weg zit. Gemiddeld zijn de meeste vrouwen namelijk binnen drie terugplaatsingen van een vijfdaagse embryo zwanger en bij mij ziet alles er verder zo goed uit, dat het eigenlijk gek is dat ik nog niet zwanger ben. Het is iets om over na te denken. Voor nu voelt een operatie om de vleesboom weg te halen, nog te vroeg. Ik heb vijf terugplaatsingen gehad, waarvan ik er van één toch ook even zwanger ben geweest. We vallen wat dat betreft nog binnen de marges. Ook heeft die hysteroscopie toch uitgewezen dat de vleesboom niet in de baarmoeder zit? Eigenlijk irriteert het me een beetje dat de arts er weer over begint. Ik hoopte dat het onderwerp ‘de vleesboom’ nu eindelijk een keer een afgesloten hoofdstuk was. 

We besluiten voor de zesde terugplaatsing te gaan en deze verloopt toch ook weer pijnlijk. De terugplaatsingen lijken elke keer pijnlijker te worden. Ook hebben we nog een kleine tegenslag te verwerken. Er zijn deze maand drie eendaagse bevruchte eicellen ontdooid, maar slechts één daarvan heeft zich door ontwikkeld tot een vijfdaagse embryo. De andere twee zijn helaas gestopt met delen en daarom niet meer bruikbaar voor een volgende terugplaatsing. De grote voorraad in de vriezer gaat wel heel hard achteruit zo. Deze maand hoef ik geen progesteron-capsules te gebruiken, maar gebruik ik progesteron-injecties. 

Ik ben even zo klaar met die gore zalfsubstantie die de hele dag maar in je ondergoed lekt. Ik besef me dat ik, op zes dagen na, de hele maand met inlegkruisjes en tampons loop te klooien en hier ben ik nu even helemaal klaar mee. Dan maar één keer per dag een injectie, waar ik eigenlijk ook even helemaal klaar mee ben. Ik kan nu tenminste eindelijk weer de hele maand sexy ondergoed dragen en me gewoon schoon voelen. Ik hoop dat de embryoglue en acupunctuur deze maand het extra zetje in de rug geven en dat ik nu dan eindelijk zwanger mag worden!