Een pauze
Op hoop voor een baby
Ik denk dat ik even een pauze neem. Een pauze van het maar hopen en denken aan een baby. Nu ik het schrijf denk ik leuk idee maar lukt toch niet.
Ik word soms gek van mezelf. Het is teveel. Teveel aan m’n hoofd. Teveel om me druk om te maken. Teveel om te denken wat nou als ik dit doe of dat doe. Zou het deze maand dan wel lukken?
Hoe meer mensen ik spreek die wel zwanger zijn hoe meer ik denk zou ik het ooit ook wel weer worden. Mijn nummer 1 moet mijn gezondheid zijn nu. En dat is het niet. M’n hoofd is simpelweg gewoon te vol en mijn wens voor een kind vult m’n hoofd daar alleen maar mee.
Ik wil mijn gezondheid even op 1 zetten. Nummer 1 zodat mijn een kindje kan dragen zonder moeite. Dat het zwanger worden misschien wel vanzelf gaat. Zonder hulp van buitenaf.
Het is een pittig jaar geweest. Veel gebeurd en ook toch niet gebeurd. De dingen die ik wilde dat gebeurde, gebeurde niet. En de dingen waarvan ik hoopte van niet gebeurde wel. Het klinkt allemaal lekker vaag maar om het kort te houden er gebeurde veel van wat ik niet wilde.
Voor nu heb ik even besloten om tot het einde van het jaar te proberen niet teveel meer bezig te zijn met zwanger te worden. Geen ovulatie testen doen in ieder geval. Voorlopig even letten op mijn voeding en beweging in de hoop dat dat wel leidt tot een tweede kind...